Jun 20, 2007

Κλειστον λογω διακοπων...




Ραντεβου τον Αυγουστο..

Jun 11, 2007

Θαθελα σημερα..



.. που εχει τοσο ομορφη λιακαδερη μερα να ξυπναγα στην Αθηνα.
Να φιαξω πρωινο στη μαμα και να της το παω στο δισκακι εκεινο με τα ζωγραφιστα ροδακινα που της χαρισα προπερσυ και δε το αποχωριζεται..
πολυ γαλα με λιγο καφε.. τρεις φρυγανιες με μαρμελαδα βερυκοκο και ενα μηλο..
Να φιαξω κι ενα μετριο για μενα και να αραξουμε στην τραπεζαρια..
Και να με ρωταει.. τι εχει το προγραμμα σημερα..
Που να ξερω μαμα .. κανω ποτε μου προγραμματα?
Παμε ομως να ψωνισουμε πρωτα..
να με κρατας απο το χερι σφιχτα να μη σου ξαναφυγω..
να λαμπουν τα ματια σου που περπαταμε παρεα..
να παρουμε ροδακινα.. και βλητα και φετα απο την καλη φυσικα..
Μετα να σου δωσω ενα φιλακι και να παρω το τρολλευ ..
Να περπατησω Βουκουρεστιου και και να φριξω γιατι ολα πια ειναι τοσο ακριβα που τα βρισκεις φτηνοτερα στην Ιταλια.. να μπω στον Ελευθερουδακη στην Πανεπιστημιου και να περασω 2 ωρες ξεφυλλιζοντας τα παντα.. μηπως εχει κανενα καινουργιο η Μαρια Χαραμη.. ψοφαω για το στυλακι της..
Να αγορασω ενα κουλουρακι απο τον κουλουρα απ'εξω και να το μασουλαω σιγα σιγα..
να κρατηση πολλη ωρα η απολαυση..
Να κατεβω μετα κατω προς την Ερμου..
να κολλησω οπως παντα στο τζαμι του Μπουρναζου..
και τελικα να μην αντεξω ...
ας μπω λιγο πιο μεσα..
Να καθησω για καφε εκει γωνια Ερμου και Ευαγγελιστριας
κι οταν σηκωνω το κεφαλι να βλεπω τη μαρκιζα..
να αναπολω τοτε που ημουνα παιδακι και ανεβαιναμε στον οικο νυφικων της Κυριας Λευκης και μας κερναγανε κουφετα....


Να χτυπαει το κινητο και να ειναι η Ντανυ.. τι θα κανουμε το βραδυ?
Να βρεθουμε καπου κατα τις εννια? .. Βλεπε δεκα και μιση ..
μη μπερδεψεις παλι τη Χευδεν με τη Δεριγνυ....
μια ζωη αφηρημαδα..
Να κατεβω στο Μοναστηρακι να τσιμπησω κατι στο Σχολαρχειο..
και μια και δυο μπυριτσες..
ολα γινονται πιο ομορφα..
Κοιτα να δεις που εγινα τουριστρια.. εγω μια γκαγκαρη Αθηναια..
Οχι δε θα κοιμηθω το μεσημερι.. α πα πα...
Με βλεπει κανεις;
..οχι..
χοροπηδαω απο τη χαρα μου...
πως τα καταφερα και ξεφυγα σημερα;
.. πως;


Μπεμπαρινι μου...

Με τρυφερη αγαπη στην Ελενη που μολις τελειωσε το δημοτικο σχολειο..
With tender love to Eleni who just graduated from elementary school..



η ζωγραφια ειναι της Ελενης..



Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβαλείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.



Κ. Καβαφης

And so that you can read it with dad...



When you set out for Ithaka
ask that your way be long,
full of adventure, full of instruction.
The Laistrygonians and the Cyclops,
angry Poseidon - do not fear them:
such as these you will never find
as long as your thought is lofty, as long as a rare
emotion touch your spirit and your body.
The Laistrygonians and the Cyclops,
angry Poseidon - you will not meet them
unless you carry them in your soul, unless your soul raise them up before you.

Ask that your way be long.
At many a summer dawn to enter
-with what gratitude, what joy-
ports seen for the first time;
to stop at Phoenician trading centers,
and to buy good merchandise,
mother of pearl and coral, amber and ebony,
and sensuous perfumes of every kind,
sensuous perfumes as lavishly as you can;
to visit many Egyptian cities,
to gather stores of knowledge from the learned.
Have Ithaka always in your mind.
Your arrival there is what you are destined for.
But do not in the least hurry the journey.
Better that it last for years,
So that when you reach the island you are old,
rich with all you have gained along the way,
not expecting Ithaka to give you wealth.
Ithaka gave you the splendid journey.
Without her you would not have set out.
She hasn’t anything else to give you.

And if you find her poor, Ithaka has not deceived you.
So wise have you become, of such experience,
that already you will have understood what these Ithakas mean.


Constantine Kavafy

Jun 7, 2007

Καλοκαιρακι.. και θυμηθηκα..παλι..


Εκει στο τερμα στα πατησια καθε καλοκαιρακι μολις βραδιαζε τρεχαμε στα ανοιχτα σινεμα. Ηταν πολλα .. Η Ηλεκτρα στον Αγιο Λουκα, το Λιλα στην Ιωαννου Δροσοπουλου, τα Αστερια στην πλατεια Παπαδιαμαντη, η Γκλορια στην περιοχη Κυπριαδου, η Αντζελα Πατησιων και Ροσταν, η Καμελια Πατησιων ... και βλεπαμε ξανα τα εργα του χειμωνα.. κατω απ' το φεγγαρι... αναμεσα σε πολυκατοικιες.. αλλα παντα υπηρχε η μαντρα με τον κισσο. Παρεα με την Ανουκ Αιμε, τον Τζερυ Λουις, τον Φρανκο και τον Τσιτσο, την Κλαουντια Καρντιναλε, με τα ποδια στην μπροστινη πολυθρονα.. και με πορτοκαλαδα (χωρις ανθρακικο) στο διαλειμμα... Το καλυτερο μου.. ατελειωτες διαφημησεις, προσεχως και μικυ μαους στην αρχη... εκει που μισοσβηνανε τα φωτα...



Φεύγουν τα καλύτερα μας χρόνια
ώρα με την ώρα βιαστικά
νιάτα που περνούν
που δεν θα ξαναρθούν
κι εκείνο που βλέπω
να μένει τελικά


Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι
μες τα θερινά τα σινεμά
νύχτες που περνούν
που δεν θα ξαναρθούν
μ' αγιόκλημα και γιασεμιά



Φεύγουν τα καλύτερα μας χρόνια
κάποιος μας τα κλέβει μυστικά
χρόνια που περνούν
που δεν θα ξαναρθούν
κι εκείνο που βλέπω να μένει τελικά

Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι
μες τα θερινά τα σινεμά
νύχτες που περνούν
που δεν θα ξαναρθούν
μ' αγιόκλημα και γιασεμιά





Οι φωτογραφιες ειναι απο την ιστοσελιδα του Σινε Φιλιπ με σειρα: Ηλεκτρα, Αστερια, Αντζελα..
Στιχοι Λουκιανος Κηλαηδονης.