Friday

Η ανοιξη μερικες φορες κανει διαλειμμα.
Πιανει και σκοτεινιαζει και βρεχει για μερες,
και δε λυπαται τα ομορφα δεντρα που ειναι απανω στον ανθο τους.
Χτες εβρεχε ολη μερα.
Σημερα λενε τα ιδια μεχρι και αργα το Σαββατο.
Μετα απο αυτη τη βροχη θα εχει βγει το καινουργιο πρασινο.
Καθε χρονο καπως ετσι γινεται.
Μετα απο μια ανοιξιατικη βροχη, το χρωμα του γρασιδιου αλλαζει,
και παιρνει ενα εντονο, σχεδον σμαραγδι χρωμα.

Καταρτιζω καταλογους μονο μεσα στο μυαλο μου.
Δεν τολμω ακομα να παρω μολυβι και χαρτι.
Γιατι η βδομαδα δεν τελειωσε ακομα
και ακομα εχω μπροστα μου της Παρασκευης τις δουλειες.

Κοιταζω το μικρο μπεζ βαλιτσακι.
Πως να χωρεσει ο κοσμος μιας γυναικας σε ενα μικρο carry on.

Φευγω για ενα ταξιδι στην Βιεννη.
Θα λειψω δυο βδομαδες απο το στεκι μου.
Θα μου λειψετε κι εσεις, αλλα γυριζοντας ελπιζω να εχω πολλα να σας πω.
Η απομακρυνση απο τα καθημερινα παντα με ανανεωνει,
σε ολους τους τομεις.
Ας μη βιαζομαι ομως, το Σαββατοκυριακο θα ειμαι κοντα σας,
ισως πιο κοντα σας.

Καλο Σαββατοκυριακο.
Με αγαπη και πολλα φιλια.

Φαγητο παντως εχουμε ετοιμο !