Βραδυνη Καλοκαιρινη Πτηση

Χωμενη στο φινιστρινι του Boeing.

Εγκαταλειπω τη χωρα του Βορρα.

Πισω σβηνει το φως απο τον ηλιο του
Μεσονυκτιου.

Χρυσος ουρανος που μεταλασσεται
σε γαλαζιο διαφανο, προς το μαβι.

Και στο γυρισμα προς το Νοτια,
ασημια η κομψη καμπυλη
της νεας σεληνης, κορνιζαρεται
απο βαθυ μπλε βελουδο.

Κατω πυκνα συννεφα
μ'απομονωνουν απο τη Γη.

Επανω ο ουρανος ατελειωτος.
Μετεωρη, σφιγγω τα ματια

Καταθετω την ευγνωμοσυνη μου,
στην ανθρωπινη διανοια
γι'αυτο που ζω.

Αποθετω την εικονα,
βαθεια στη μνημη.


Απο τη συλλογη "Δειλινο συγκομιδης"
της κυριας Ρεας Ποταμιτη.

Ευχαριστω την αλλη Ρεα που μου εστειλε τις συλλογες.