Αφιερωμα - Δημητρης Πικιωνης και Σολων Κυδωνιατης

Σε μια συζητηση με φιλο αγιογραφο προσφατα μουρθαν στο νου δυο ανθρωποι, δυο καλλιτεχνες .. τον ενα τον γνωρισα απο την τεχνη του που την εβλεπα σχεδον καθε μερα, τον αλλο ειχα την τιμη να τον γνωρισω απο κοντα σαν μαθητρια και σα φιλη της κορης του.

Ο ενας .. ο καλλιτεχνης, ο αρχιτεκτονας μηχανικος, ο ζωγραφος, ο ποιητης Δημητρης Πικιωνης, και ο αλλος ο καθηγητης μου στο Πολυτεχνειο ,ο καθηγητης Σολωνας Κυδωνιατης. Ο δευτερος μαθητης του πρωτου.





Νέοι, αποβάλλοντας το θέλημα το ατομικό, κατεβείτε εις το σκάμμα της υπακοής. Αυτή και μόνη θα σας χαρίσει την αληθινή ελευθερία. Και μην οκνήσετε ποτέ, γιατ' είναι γραμμένο πως «το να μην μπορέσουμε, ίσως κάποτε μας συγχωρεθεί· το να μην προσπαθήσουμε, ποτέ» Δημητρης Πικιωνης









Εκει στα Πατησια στην οδο Ηρακλειτου, περναγα εξω απο το σπιτι του σχεδον καθε μερα.. θυμαμαι που μου ειχαν πει.. αυτο ειναι το σπιτι του Πικιωνη, κι εγω χωρις να ξερω αρχικα ποιος ειναι .. παντα το χαζευα κι ελεγα πως ηθελα κι εγω ενα τετοιο σπιτι... η πετρα .. τα μικρα παραθυρακια και ο ατελειωτος κισσος που μπλεκοταν απανω.. τα ξυλινα διακοσμητικα.. τοκαναν να ξεχωριζει. Αργοτερα ενα παρομοιο διωροφο ξεφυτρωσε στη διασταυρωση Αγιας Λαυρας και Λασκαρατου.. και δεν υπηρχε αμφιβολια ποιος τοφιαξε.. παλι το ξυλο και οι πελεκητες πλακες ηταν η υπογραφη του.

Kαι μετα ηρθε η ασκηση για την πλακςωστρωση στον Αγιο Δημητρη τον Λουμπαρδιαρη.. Τοσο πολυ δεθηκα με το χωρο που αποφασισα σ'αυτο το εκκλησακι να παω την πιο ομορφη μερα της ζωης μου..

Παραθετω Αυτοβιογραφικο σημειωμα του Δημητρη Πικιωνη απο το Εικαστικο






Έφυγε ο Σόλων Κυδωνιάτης

Ο πρώτος που μίλησε για την προστασία περιβάλλοντος

Πέθανε στα 95 του ο ακαδημαϊκός Σόλων Κυδωνιάτης

Ο ακαδημαϊκός και καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Σόλων Κυδωνιάτης έφυγε στα 95 του χρόνια, τα ξημερώματα του Σαββάτου, στον «Ευαγγελισμό», ύστερα από πολύμηνη νοσηλεία.

Ο Σόλων Κυδωνιάτης γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1906. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι. Ξεκίνησε την καριέρα τους ως ελεύθερος επαγγελματίας το 1927. Το 1956 εξελέγη στην έδρα της αγροτικής αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ και το 1977 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και πρόεδρός της το 1989. Επίσης διετέλεσε πρόεδρος της διεθνούς επιτροπής της Ουνέσκο για την ανασύσταση της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας.

Κύριο αντικείμενο του έργου του ήταν η προστασία του περιβάλλοντος των αστικών κέντρων (ήταν ο πρώτος που έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, το 1920), η διάσωση ελληνικών ιστορικών χώρων καθώς και η αποκατάσταση ιστορικών παραδοσιακών κτιρίων, ενώ υπήρξε ο πρώτος που συνέλαβε την ιδέα της Ενοποίησης των Αρχαιολογικών Χώρων της Αθήνας. Έχει βάλει την σφραγίδα του σε πολλά από τα κτίρια και τις εκκλησίες της Αθήνας, όπως η Αγία Σοφία Ψυχικού και η Αγία Ειρήνη στο Πασαλιμάνι. Αναστήλωσε την οικία Κλεάνθη (το Παλιό Πανεπιστήμιο) στην Πλάκα και το σπίτι του Κολοκοτρώνη στο Λυκοβίτσι.

Ήταν πολυγραφότατος. Από τα πλέον γνωστά βιβλία του είναι οι «Αγροτικαί κατασκευαί και εγκαταστάσεις», «Αι Αθήναι και η πρωτεύουσα», «Στοιχεία αρχιτεκτονικής», «Η ελληνική αρχιτεκτονική αναγέννηση και η κακοποίησή της» και «Αθήναι, παρελθόν και μέλλον».
"ΤΑ ΝΕΑ 12 Μαρτιου 2001"