τι ναχει μεινει απο το μινι;

Περιμενω το τρολλευ εξω απο το πολυτεχνειο.
- Εσυ δεν εισαι στη σχολη μου?
- Ναι σε εχω δει στο αμφιθεατρο
- Με λενε Ντανυ
- Εμενα Δεσποινα.. κι εσυ προς τα κει πας?
- Ναι δε παμε με τα ποδια να περπατησουμε λιγο..

Καπως ετσι αρχιζει μια νεανικη φιλια που ανθιζει για πεντε υπεροχα ξενοιαστα και τρελλα χρονια.
Μαζι περπατησαμε.. μαζι διαβασαμε.. εγω στα ελεγα μια φορα κι εσυ εγραφες καλυτερα απο μενα.. μαζι στα εδρανα ..μαζι και στη διπλωματικη.. θυμασαι Υδρευση Δυτικης Αττικης. Μαζι με 2 τεμπεληδες που ομως ηταν ωραιοι..
Μαζι παιζαμε πατ πατ στη Γλυφαδα με το Ντινο και το Γιωργο.
Μαζι πρεφα στην αρχιτεκτονικη με την Ποπη.. και στου Τασουλη..
Μαζι πλακωστρωσαμε το Λουμπαρδιαρη..
Μαζι στη Σκιαθο με κατι μυστηριους...
Μαζι στη Σκοπελο με τις αγαπες μας και με το Φωτη και με τις γκομενιτσες του Φωτη..
Μαζι στην Κορινθο στης Ερσης με το Νικο και με τον Χρηστο και με το Δημο να παιζει κιθαρα.
Μαζι και στη Σοβιετικη Ενωση κοντεψαμε να βρεθουμε σε πορεια για την πρωτομαγια..
Μαζι στα ..βορρεια μερη σε μια μυθικη χειραψια..
Μαζι στο Πηλιο και δεν πεφτεις για υπνο αν δε πλυνω τα ποδια μου στο παγωμενο νερο..
Μαζι ονειρα για το τι θα κανουμε στο Λονδινο..
Μαζι αγαπησαμε κι αλλαξαν τα σχεδια μας.. εσυ πηγες στο Λονδινο κι εγω Αμερικα με την αγαπη μου.
Μαζι ξενυχτι και κουβεντες που δε κατεληγαν πουθενα .. μαζι τρελλαιναμε το δικο σου που μας καταλογιζε ..βραστα παπαγαλακια..
Μαζι στο ακαταλογιστο.. Χευδεν διναμε ραντεβου και μαζι βρισκομασταν στη Δεριγνυ.. οι αλλοι περιμενανε Χευδεν..
Μαζι στις κοντρες με την Τασια και τη Λιντα (που δεν εγιναν ποτε) και με τις αλλες με το Νικο που μου πεταχτηκαν τα ματια εξω..
Μαζι και τις προαλλες στο περιβολι τ' ουρανου με τη Μαριω να μας στελνουν βοτκιτσες πορτοκαλι και να αναλυουμε τα ψυχολογικα μας..
Μαζι ρε Ντανακι...
Οι δικοι μου σε αγαπουσαν και οι δικοι σου με λατρευαν.. ο γλυκος σου μπαμπας νομιζε οτι εσυ κοντα σε μια σοβαρη φιλη θα μαζευοσουν.. τελικα.. βρηκαμε ισορροπιες.. μαζι στην τρελλα .. μαζι και στα σοβαρα.. η μια αμολαγε καλουμπα και η αλλη παταγε φρενο..
Και μετα μεγαλωσαμε και κουμπαριασαμε ..
Πριν φυγω για Αμερικα μου εδωσες μια καρτουλα που εγραφε ειναι ωραιο να εχεις ενα φιλο αλλα ειναι ακομα πιο ωραιο να εχεις δυο φιλους... και η ζωη πηρε το δρομο της αλλα εγω εχω ακομα δυο φιλους..
Μια βολτα με το μινι και το σνουπυ στο παρμπριζ να ξανακαναμε και τι στον κοσμο..
Χρονια πολλα για τη γιορτη σου σημερα.. και να χαιρεσαι και το γιο σου..
Παντα σ' αγαπαω.. παω προς το τηλεφωνο.. και να μη ξεχασω να σου θυμησω οτι σε μερικες μερες γιορταζω και να με παρεις κι εσυ γιατι αν περιμενω να το θυμηθεις.. σωθηκα.. θα βρω και τον μπελα μου που δε στο θυμησα..

Φθινοπωρινα Χρωματα

Εδω και μερικες μερες βρεχει.. δε λεει να σταματησει. Ξαφινικα εκει που ολα ειχαν αρχισει να ξεραινονται.. πρασινισε παλι ο τοπος. Μονο σε τεσσερεις μερες αλλαξε η φυση χρωμα.. ξωντανεψε.


Στολισα την πορτα με φθινοπωρινο στεφανι. Μ' αρεσουν τα στεφανια με τα αποξηραμενα λουλουδια.. Τα χρυσανθεμα μου ομως και ο βασιλικος παραηπιανε νερο και δε τα βλεπω να τη βγαζουν καθαρη..


Χτες σταματησε για λιγο και βρηκα την ευκαιρια να κανω μια βολτα στον κηπο. Σαν τα σαλιγκαρια.. Εχουν αρχισει να πεφτουν τα πρωτα φυλλα. Εδω λιγο πιο βορεια απο την Ουασινγτον ακομα δεν εχουν αλλαξει πολυ τα χρωματα στα δεντρα.


Σε αλλες γειτονιες εινα ηδη κιτρινα..κοκκινα..χρυσαφια. Τα πιο ωραια τα βλεπω οταν οδηγω και ειναι δυσκολο να σταματησω να τα φωτογραφισω. Το αλλο Σαββατοκυριακο που θα ειμαι παλι μονη μου..καποια στιγμη σκεφτομαι να κατεβω στο Τζωρτζταουν να βγαλω μερικες φωτογραφιες. Περσυ καναμε βολτες με τη Σοφη. Μια και θα κατεβω θα σταματησω και στο ανοιχτο αντικερι στη Μπεθεσντα γιατι ψαχνω να βρω δυο τραπεζακια σε παλιο στυλ με μεταλλικο σκελετο.. ελπιζω να μη βρεχει ακομα το αλλο Σαββατοκυριακο.


Την Πεμπτη που μας ερχεται ειναι η γιορτη του Χαλοουην. Πηρα κι εγω μια κολοκυθα για ντεκορ .. σπαει και τη μονοτονια του γκριζου..


Χτες τα καταφερα και απεδρασα λιγο απο το χαος που επικρατει στο σπιτι με τους μαστορους. Ηθελα να βρω ενα ομορφο δωρο να το στειλω στην Αθηνα σε μια φιλη μου με το μωρο που φευγει σε λιγες μερες. Ενθουσιαστηκα με το "φθινοπωρινο κολλιε" ..εχει τοσο ομορφα χρωματα..ροζ ..κοραλλι..σωμον..γκρι.. μελι ..καφε και διαφανεις κρυσταλλινες πολυεδρικες χαντρες και ειναι δεμενο με ασημι. Καντε ενα κλικ να τις δειτε απο κοντα.. αδικο εχω? Και ξερω οτι θα της πηγαινει πολυ.. Παω να φιαξω ενα πακεττακι με πολυ αγαπη..



Γλυκα φθινοπωρινα φιλια..

μουτη μου.. σε λεπω !

Ο παππους ο Ροδολφος ηταν για μενα οτι καλυτερο μπορει ενα παιδι να εχει οταν μεγαλωνει. Δε γνωρισα αλλο παππου ουτε γιαγια.. ειχαν φυγει ολοι πριν ερθω στον κοσμο. Ο παππους εμενε μαζι μας και με αγαπουσε παρα πολυ. Ημουνα η πρωτη του εγγονη και ειχα το ονομα της αγαπημενης του γυναικας.
Ο παππους ηρθε απο τη Σμυρνη το 1918 πριν την καταστροφη. Μεγαλωσε στη γειτονια της αγιας Φωτεινης και πηγε στην Ευαγγελικη σχολη. Ακομα εχω τα βιβλια του της εποχης εκεινης. Τη γιαγια τη γνωρισε στην Αθηνα. Μαζι εκαναν 5 παιδια. Η γιαγια εφυγε σε ηλικια 48 ετων και αφησε τον παππου μονο.
Ο παππους μου ηταν πολυ ομορφος με γαλανα ματια ηρεμα και με τον γλυκο λογο στο στομα. Ηταν αρχοντας παντα καλοντυμενος και bon viveur. Τον θυμαμαι παντα με σκουρο κουστουμι ασπρο μαντηλι και ενα μενεξε στο πετο. Η γραβατα παντα μαυρη..ποτε δεν αλλαξε χρωμα..ηταν ενδειξη πενθους για την αγαπημενη του Δεσποινα. Τα παπουτσια του μαυρα καλογυαλισμενα και τριζατα. Και μοσχομυριζε κολωνια 4711. Καθε Κυριακη ειχαμε ραντεβου.. το πρωι πηγαινα στο δωματιο του και μου ελεγε μια ιστορια. Οταν τελειωνε η ιστορια μου χαριζε και το βιβλιο. Μου αρεσε να χαζευω τα βιβλια του.. ειχε κατι περιοδικα προσφυγικα.. τα χρονικα του Μπουντζα θυμαμαι..-τα βιβλια τοτε ειχαν τις σελιδες κολλημενες κι επρεπε να τις κοψεις με χαρτοκποτη να χωρισουν- βιβλια της Διδως Σωτηριου.. "λεφκοματα" του Μποστ που ητανε ανδρας της κουνιαδας του και περιοδικα..πολλα περιοδικα..ποιηση .. θυμαμαι να ξεφυλλιζω μια μεταφραση απο τα Φυλλα χλοης του Walt Whitman.
Ο παππους με επαιρνε μαζι του πολλες φορες .. με πηγαινε στο θεατρο, στα μπαλεττα Μπολσοι οταν ηρθαν στην Αθηνα.. στου Κανακη στη Φιλαδελφεια για παγωτο.. σε φιλανθρωπικες συγγεντρωσεις.. ατην Αθηνα στου Μινεττα να ψωνισουμε αλλαντικα.. στον κυριο Θωμα για φωτογραφιες.. στο σινεακ .. παντου.. Με πηγαινε στη σταση του σχολικου και με περιμενε οταν γυριζα.. και οταν η μαμα ταξιδευε με τον μπαμπα.. ειχα τον παππου και δε με ενοιαζε τιποτα.. Οταν πηγαινα σχολειο μου εδινε καθε μερα μια γκοφρεττα η μια μπιτερ Παυλιδου η μια κροκαν.. και μαζευαμε τις εικονες απο μεσα.. μια φορα προσπαθωντας να βρουμε μια που μας ελειπε.. πηγε κι εφερε μια ολοκληρη κουτα γκοφρεττες. Μας ειχε πιασει μια μανια.. μικρο παιδι γινοταν μαζι μου.. Ο παππους μου αγορασε το πρωτο μου πικαπ και μου το εφερε μαζι με δισκους του Θεοφραστου Σακελλαριδη και της Ντορις Ντευ.
Μετα του εξηγησα για τους Μπητλς..
Το γραμμα στη φωτογραφια ηρθε μαζι με μια αγγαλια τριανταφυλλα οταν εγινα εφτα χρονων. Εγραφε παντα με πενα.. μου αρεσε το γραφειο του.. ειχε μελανοδοχειο και κοντυλοφορο και στυποχαρτο και ωραια χαρτια.
Ο παππους ο Ροδολφος εφυγε οταν ημουν περιπου 14 χρονων... μια μερα πριν φυγει -πλησιαζαν εκλογες- μου ειπε.. Δεσποινακι μου να μη παρασυρεσαι απο κανενα.. να σκεφτεσαι μονη σου τι ειναι σωστο και τι οχι..
ετσι κανω παππου.
Α ξεχασα.. ο τιτλος του ποστ.. ο παππους ειχε βιοτεχνια για φλαντζες αυτοκινητων.. αμιαντοι .. φελλα .. ροδελλες σε διαφορα μεγεθη.. εκεινες οι μικρες ροδελλες μου αρεσαν παρα πολυ.. μου εδινε μια ροδελλα .. την εβαζα στο ματι .. και τον κοιταγα απο μεσα.. οταν δεν εφτανα μονη μου του ελεγα.. μουτη μου σε λεπω (δωστη μου για να σε βλεπω) ο παππους ο Ροδολφος μεσα απο τη ροδελλα στα παιδικα μου ματακια.. η πιο ωραια αναμνηση..

Παρλα Σαββατιατικη .. και μου γινεται συνηθεια..

Θυμαστε κατι τετραδια αντιγραφης που ειχαμε παλια;
Ειχαν στο κατω μερος γραμμες για το κειμενο και το μισο επανω ηταν λευκο για να ζωγραφιζουμε.
Κατι σαν τα μπλογκ σημερα.. βαζουμε πανω τη φωτογραφια και μετα το κειμενο.
Ο ιδιος πονοκεφαλος..τι να ζωγραφισω; Οχι μονο επρεπε να βρω κατι σχετικο αλλα να βαλω και τα δυνατα μου να ειναι ομορφο.
Στο τετραδιο μια δυο φορες επειδη ηθελα να ειναι ξεχωριστο ειχα παει στη θεια Νικη που ηταν καλλιτεχνις και ζωγραφιζε πολυ ομορφα (περιεργα πραγματα η μαμα που ηταν αδερφη της, ανθρωπο ζωγραφιζε γαιδαρος εβγαινε)
η δασκαλα αμεσως το καταλαβαινε και ρωταγε..
Δεσποινα εσυ τοφιαξες?
Οχι δεσποινις.. η θεια μου η Νικη που ειναι καλλιτεχνις..(με καμαρι)
Πολυ ωραιο αλλα να ζωγραφιζεις εσυ!

Εδω και αρκετο καιρο θελω να κανω ρημοντελινγκ και στο μπλογκ, λιγο χρωμα βρε παιδι μου.. κατι αλλο.. εκανα διαφορα σχεδια και τα φυλαξα και δεν λεω να αποφασισω ακομα, θα το ψειρισω ακομα το θεμα κι ελπιζω μεχρι την πρωτοχρονια να εχω κατασταλαξει..

Μια και αρχισα με τα μπλογκς παλι.. να ομολογησω οτι δεν εχω ντιρεκτ κονεξιον με τις παγκοσμιες ημερες μπλογκ.. οτι παρει το ματι μου.. και γενικα αυτες οι μερες πιατευω οτι ειναι απλα για να θυμιζουν σε ολους κατι που πρεπει να θυμουνται καθε μερα..
Ετσι εχασα το τραινο για να προσθεσω επικαιρα το συμβολακι για μια ελευθερη Βιρμανια και το αλλο που εβαλα προχτες για ενα καθαρο περιβαλλον.. εξαφανιστηκε.. δε πειραζει πιστευω οτι ειμαι συνειδητοποιημενη πανω σε μερικα θεματα κι αυτο μετραει..

Εν τω μεταξυ, αποφασισα να ανοιξω αλλο ενα δωματιο δοκιμαστικα και να μαζεψω αγαπημενα βιντεακια...λιγο ξεχωριστα μονα τους σε ενα δωματιο χωρις μουσικη VOILA!

Ο πασατεμπος στα μπλογκς μου απαγορευεται ρητως και δια ροπαλου.. δε θα μου γεμισετε τον τοπο τσοφλια..

Γλυκα φιλια..

Καθε φορα που σε βλεπω κι αλλο τραγουδι μουρχεται στα χειλη..

Ηταν στον τοιχο της τραπεζαριας ακριβως πανω απο ενα Παρισακι με σινικη

..ασπρο ..γαλαζιο..μπλε..πρασινο και τερακοτα..
τα πιο ωραια χρωματα

με ταξιδευε
με ταξιδευει



Καλοκαίρι
η γαλάζια προκυμαία θα σε φέρει
καλοκαίρι
καρεκλάκια, πετονιές μέσ' το πανέρι
μες τη βόλτα αυτού του κόσμου που μας ξέρει
καλοκαίρι
πλάι στα μέγαρα, στις τέντες με τ' αγέρι
καλοκαίρι
με χρυσούς ανεμιστήρες μεταφέρει
την βανίλια με το δίσκο του στο χέρι
την κοψιά μιας προτομής μέσ' το παρτέρι
καλοκαίρι
μ' ανοιχτό πουκαμισάκι στα ίδια μέρη

***

και στο Πισκοπιό ρομάντζα
γλυκιά μου Φραγκοσυριανή




Βγήκανε τ' άστρα
κι οι κοπέλες με τ' άσπρα
κατεβαίνουν στην κάτω γειτονιά.
Τα παλληκάρια
παρατάνε τα ζάρια
κι ανταμώνουν στου δρόμου τη γωνιά.

***
Κυπαρισσάκι μην αργείς
Σαν θέλεις σκύψε να με δεις
Είμαι μικρή κι είσαι ψηλό
Το βράδυ θα σ΄ονειρευτώ
Αγάπη μου πως σ΄αγαπώ.

***

Έλα ρομαντικά ν’ αγαπηθούμε
εγώ ο Μιμίκος νάμαι κι εσύ η Μαίρη
Έλα στης Πλάκας τις ανηφοριές να πλανηθούμε
να περάσουμε κι απ’ το σπίτι του Σεφέρη



Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία
κι ύστερα γήπεδο στοιχήματα καυγάς
ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά

***

Εδώ τελειώνει η μουσική για την οδό ονείρων
Εδώ τελειώνουν τα όνειρα
που μου δανείσατε οι ίδιοι μια βραδυά
δίχως να το γνωρίζετε
Τώρα είναι αργά
Κι όλοι οι φίλοι μου έχουν αποκοιμηθεί
Εγώ αθεράπευτα πιστός σ’αυτόν τον δρόμο
θα ξαγρυπνήσω ως το πρωί
για να μαζέψω τα καινούρια όνειρα που θα γεννήσετε
Να τα φυλάξω
και να σας τα ξαναδώσω μια άλλη φορά
πάλι σε μουσική
Καληνύχτα

και επαιζε ο Μανος πιανακι...


Φωτογραφιες..Λεπτομερειες απο εργο του Γιωργη Βαρλαμου

Στιχοι..Νιονιος,Μαρκος,Μ.Κακογιαννης,Μανολης Αναγνωστακης,Κωστουλα Μητροπουλου,Μανος Χατζιδακις

Παρλα Σαββατιατικη

Τα Σαββατα μιλαω με τη μαμα καμια ωρα στο τηλεφωνο.. παντα με περιμενει 2 το μεσημερι ωρα Ελλαδας.
..αν αργησω να παρω λιγακι φιαχνει σεναρια.. ειπα δυο και πεντε και δεν εχει παρει ακομα.. θα κοιμαται.. θα φιαχνει καφε..
..τις πιο πολλες φορες ετσι ειναι φιαχνω ενα διπλο καφε να κρατησει για την επισκεψη..
..συνηθως εκεινη εχει τελειωσει το φαγητο και τσιμπολογαει τα φρουτακια της..
.. μιλαμε για ολους και για ολα.. τι κανουν οι θειες .. τα αλλα της εγγονια.. ο νοικαρης απο κατω.. τι μαγειρεψε,..
..αναλυουμε τις τηλεοπτικες σειρες.. τον καιρο ..ολα τα κακως κειμενα και καταληγει παντα στο οτι.. εμεις δεν μπορουμε να διορθωσουμε τον κοσμο..
.. οταν εκεινη εχει κεφια αισθανομαι κι εγω καλυτερα..
..Τωρα τελευταια μ'αρεσει (κι εκεινης της αρεσει) να τη ρωταω διαφορα πραγματα απο τα παλια.. απο τα παιδικα της χρονια..
.. πολλες ιστοριες τις εχω ακουσει επανειλημμενα, αλλα τωρα στεκομαστε σε λεπτομερειες.. μαθαινω για τη γιαγια τη Δεσποινα στην Αθηνα πριν 80 χρονια, για την προγιαγια τη Δαφνη.. μαθαινω πραγματα για τον μπαμπα που δεν ηξερα..
.. δεν υπαρχει πιο ευχαριστη κουβεντα για τους ηλικιωμενους απο το να ανασκαλευουν τα νιατα τους..
.. και μετα η μαμα επαναφερει την κουβεντα στο σημερα και με ρωταει σοβαρα σοβαρα..
..Δεσποινα ανανεωσες την γκαρνταρομπα σου για το φθινοπωρο..
.. μα μαμα τωρα ανανεωνω την κουζινα μου..
.. καλα με κατσαρολες θα κυκλοφορεις? τι σκατα κυρια εισαι?? ( η ακριβης εκφραση της )
.. ελα μου ντε.. (ισως δε θαπρεπε να την απογοητευσω στο επομενο τηλεφωνημα..)
.. τωρα αν της πω οτι αγορασα μια θαυμασια βρυση για τον καινουργιο μου νεροχυτη.. θα ακουσω παλι τον εξαψαλμο..
..τουλαχιστο ας βαλω μια πετσοκομμενη κυριλε φωτογραφια ..
.. τροπος του λεγειν δηλαδη καθησαμε στο πρωτο πεζουλι που βρηκαμε γιατι μας ειχαν κουρασει τα τακουνια...