Πεντε και μια

Κανονισα παρτυ Χριστουγεννιατικο στο σπιτι για τις 22 Δεκεμβρη.
Λιγο νωρις αρχισα να το σκεφτομαι, αλλα ο χρονος ειναι περιορισμενος, και θελω αυτη τη φορα να τα οργανωσω λιγο πιο καλα, να μη τρεχω τελευταια στιγμη, να ειμαι ξεκουραστη οταν θαρθει ο κοσμος, πραγμα που συνηθως δε συμβαινει.
Το αφηνω γιατι αγχωνομαι.

Το Σαββατο εχω τρεις φιλους τραπεζι και εχω βρει κατι υπεροχες φθινοπωρινες συνταγες.

Την Κυριακη θα στησω το Χριστουγεννιατικο δεντρο. Περσυ για πρωτη φορα αγορασα ενα ψευτικο. Ειναι αρκετα μεγαλο και εχει τα φωτακια (μικρα ασπρα λαμπακια) ηδη επανω. Ειναι ομορφο και επρεπε να το ειχα κανει πριν πολλα χρονια. Αλλα μια η μυρωδια του ελατου μεσα στο σπιτι που παντα μ'αρεσε, μια η οικογενειακη παραδοση, ολο το ανεβαλα. Καπου αρχισε να με ενοχλει η εικονα των ξεραμενων δεντρων στα πεζοδρομια οταν τελειωναν οι γιορτες και τα στημενα δασακια που βλεπω τωρα στα φυτωρια και που ειναι καταδικασμενα να μαραθουν. Μια χρονια ειχα παρει ενα μικρο ελατο ζωντανο σε μια τεραστια γλαστρα. Οταν τελειωσαν οι γιορτες το φυτεψα στον κηπο. Επιασε και θεριεψε. Μετακομισαμε ομως και ελπιζω οι καινουργιοι ιδιοκτητες του να μου το φροντιζουν.

Εν τω μεταξυ μας εχει πνιξει το ξερο φυλλο ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ. Πριν τρια χρονια ειπα να παρω τσουγγρανα να τα μαξεψω, να κανω κι εγω τη γυμναστικη μου στη φυση βρε αδερφε. Αλλα αφου υστερα απο τεσσερεις ωρες μαχης, το αποτελεσμα ηταν μερικες φουσκαλες στα χερια, ενα πιασιμο στη δεξια ωμοπλατη απο το ρουφηχτηρι των φυλλων που ειχα ζαλωθει, και ουσιαστικα ενας κηπος γεματος φυλλα - μιας και φυσαγε αερας και μου τα σκορπαγε - ειπα δε πειραζει θα δωσω κατι παραπανω στον κηπουρο που δεν βγαζει φουσκαλες, και εχει και επαγγελματικο ρουφηχτηρι, να τα μαζεψει. Και οντως σε μια ωρα ολα ηταν λαμπικο. Βαζουμε και τα φυλλα μετα σε μια γωνια και γινονται λιπασμα και τιποτα δε παει χαμενο.

Τριτη χαραματα - πεντε και μια - φευγω για μινι διακοπες. Και πριν λιγες μερες η ντιτζιταλ καμερα αρχιζει να μου κανει κολπακια. Τι γραμμουλες στη οθονη, τι αναποδα ειδωλα. Τα εφαγε τα ψωμια της. Η πλακα ειναι οτι φωτογραφιες βγαζει αλλα δε βλεπεις τι βγαζεις.. στα τυφλα, κλικ και μετα ψαχνεις να δεις αν πετυχες το στοχο. Αντε να πας τωρα ταξιδι χωρις μηχανη. Εκανα μια συντομη ερευνα αγορας και χτες πηγα και πηρα μια καινουργια. Χτες βραδυ την πασπατευα να δω τα κολπα της, να εγκαταστησω τα προγραμματακια της, να βρω ποιο βισμα παει που.. εμπλεξα με καλωδια, πιξελς, διαβασα και λιγο το μανιουαλ - πραγμα που απεχθανομαι μετα βδελυγμιας - και δοκιμασα διαφορα σετινκγς. Ειμαι ομως ευχαριστημενη και με το καινουργιο μου παιχνιδι, και που δεν ειχα την ατυχια να μου χαλασει η μηχανη .. την αλλη εβδομαδα.

Να μη βαλω ακομα Χριστουγεννιατικη μουσικη ε?

Μουααααααααατς!

Φωτογραφια: Whole Foods market

ΥΓ. Ασχετο, καθως γραφω αποψε βλεπω τον Ευαγγελατο στις Αποδειξεις, να δειχνει ποσο βρωμικα ειναι τα ρουχα που αγοραζουμε και γιατι πρεπει να τα πλενουμε η να τα δινουμε στο καθαριστηριο πριν τα φορεσουμε. Φανταζομαι την αλλη εβδομαδα θα μας δειξει σε τι βρωμονερα τα πλενουν στα καθαριστηρια. Μπλιαχ...

μαμα και κορη

Ηρθα σημερα πιο οργανωμενη. Τα κουτακια στο ημερολογιο γεμισαν με γιορτινα "θα", τις λιστες δωρων τις παλευω ακομα αλλα ηταν να γινει η αρχη. Εν τω μεταξυ επειδη εδω και δυο ημερες ξεκουραστηκα πραγματικα, δεν εκανα τιποτε αλλο απο το να διαβαζω και να πινω πρασινα τσαγια, σημερα δε παιρνει αλλο, δεν προκειται να κατσω μεσα κι ας λεει ο Λουκιανος.


Σε καμμια ωρα θα παρω τη μαμα για τον γνωστο μαραθωνιο Αθηνα-Ουασινγτον κι επειδη αυτες τις μερες εχω και τη μικρη στο σπιτι σκεφτομαι ποσο μοιαζουν οι δυο τους. Εχουν το ιδιο ονομα και στοιχεια προσωπικοτητας εκπληκτικα ομοια. Ειναι δυναμικες, αποφασιστικες (εδω και τωρα), ξερουν τι θελουν και το βαζουν αμεσως σε εφαρμογη. Και απορω εγω στη μεση με τα παιχνιδακια των DNA που προσπερνανε γενιες και με εχουν εμενα να σερνομαι αναμεσα σε επιλογες και να μη μπορω να αποφασισω μια φορα ετσι στο πιτς φυτιλι.
Ομως παρολο που ειναι τοσο ιδιες, η διαφορα της ηλικιας με κανει να φερομαι διαφορετικα στην καθεμια. Η μαμα εχει τα προβληματα της προχωρημενης ηλικιας. Οσο δυναμικη και αν υπηρξε και οσο κι αν το παλευει με αξιοθαυμαστο τροπο, εγω βλεπω αλλαγες. Δεν ειναι ευκολο για τους μεγαλους ανθρωπους να χανουν ας πουμε ενα αδελφο η ενα παιδικο τους φιλο και σε μερικες μερες να μαζευουν τα κομματια. Και ομως το κανει και προσπαθω να καταλαβω τι δυναμη μπορει να κουβαλαει. Γιατι δεν εχει οπως λεμε το μελλον μπροστα της, γιατι ερχεται αντιμετωπη με σκληρες πραγματικοτητες και ομως τη βλεπεις ..αλλαζει κουβεντα και συνερχεται. Εχει μια απιστευτη ικανοτητα να φιαχνει αμυνες. Αυτες τις αμυνες τις βλέπω να εκδηλωνονται ειτε με αποφυγη συζητησης των κακως κειμενων, ειτε -τις περισσοτερες φορες- με επικεντρωση της συζητησης στον εαυτο της. Εχω καταλαβει οτι εχει αρχισει να μην ενδιαφερεται τοσο για τους αλλους πια αλλα για τον εαυτο της. Και δε το βρισκω εγωιστικο, καπου ο ανθρωπος οχυρωνεται και αλλαζει. Στην καλυτερη της φιλη ας πουμε δε παει πια γιατι την ενοχλει οτι καπνιζει -ακομα οπως λεει- σα φουγαρο. Ξερω οτι την αγαπαει, μιλανε στο τηλεφωνο, αλλα ως εκει. Η μαμα εχει αρχισει και σκεφτεται στατικα. παιρνει μια αληθινη ιστορια-εμπειρια απο το παρελθον, της βαζει στοιχεια υπερβολης και την υπερασπιζεται μεχρι αιμα να βγει που λενε. Ναι καπως ετσι εγιναν τα πραγματα αλλα οχι ακριβως. Κι εγω το ξερω αλλα δεν την παλευω την υπερβολη, οχι με τους μεγαλους ανθρωπους. Τι σημασια εχει αν εκανε κατι οπως το περιγραφει η οχι. Για μενα σημασια εχει να ειναι ευχαριστημενη.
Οταν ημασταν μικρες -η αδελφη μου κι εγω- ειχε ενα καταπληκτικο τροπο διαπαιδαγωγησης. Ποτε δε μας ελεγε ..κανε ετσι κανε αλλοιως. Για παραδειγμα στο τρολλευ δε μας ειπε ποτε σηκω να κατσει ο κυριος, σηκωνοταν εκεινη μεχρι που εμεις οι μαιμουδες το λαβαμε το μυνημα και καναμε το ιδιο. Στην κυρια που τη βοηθουσε στις δουλειες ποτε δεν εδινε διαταγες, ηταν παντα ευγενικη. Οταν αρχισα να κυκλοφορω μονη μου στην Αθηνα περιπου στα 13 -η Αθηνα δεν ηταν ζουγκλα τοτε και το σχολειο μου ηταν στο κεντρο- μου εκανε εντυπωση οτι ποτε δε με ρωταγε πως και που. Εκ των υστερων μου εξομολογηθηκε οτι πολλες φορες με παρακολουθησε για να δει πως φερομαι στο δρομο και τι κανω. Οταν ειδε οτι τα πηγα μια χαρα, με αφησε πια. Βεβαια πολλες φορες μου επιανε κουβεντα για τις φιλες μου, τι καναμε, σε πολυ φιλικο τονο που δε μου εδινε την εντυπωση ανακρισης αλλα κατα βαθος ξερω οτι ηθελε να να ειναι εκει, χωρις να μας αγχωνει. Και οντως ηταν εκει.
Εμεινε μονη της σε νεαρη ηλικια -ηταν πιο νεα απο μενα οταν εφυγε ο μπαμπας- και τα καταφερε με τροπο που εγω δε ξερω αν θα μπορουσα. Τελικα αν εχες ατσαλι μεσα σου.. ολα τα παλευεις.
(Διαλειμμα για να τηλεφωνησω και επανερχομαι για το δευτερο μερος)
........................................................................
Και επανερχομαι με εξαιρετικη διαθεση γιατι.. πως να το κανουμε .. οταν περναει εκεινη καλα εγω ειμαι καλυτερα. Ενω λοιπον δε βγαινει εξω πολυ συχνα, σημερα με τη λιακαδα και τον ωραιο καιρο που εχει στην Αθηνα, κατεβηκε στο κεντρο. Πηγε να επισκεφθει ενα bazaar στο Ζαππειο. Πριν λιγο καιρο ειχε φιαξει με το βελονακι χειροτεχνιες για το bazaar αυτο -οσο μπορει γιατι και τα χερακια της την προδιδουν κι αυτα σιγα σιγα- και αποφασισε να παει να τα καμαρωσει απο κοντα. Εκει βεβαια βρηκε και φιλες της που οργανωνουν ολη αυτη την ιστορια και εφαγε μαζι τουε μεσημεριανο στην Αιγλη. Τωρα να σας πω οτι ζηλεψα τη βολτα στην Αθηνα.. ναι το ομολογω. Αει στον κορακα πια, πως εχουμε διαλυσει ετσι.. η μικρη στις ακτες του ειρηνικου, εγω στην ανατολικη ακτη της αμερικης και η μαμα στη μεσογειο.
Σημερα για μενα θα ειναι μαμα και κορη αλλα εγω θα ειμαι η μαμα. Περιμενω να ξυπνησει η βασιλοπουλα και θα παμε βολτα. Παμε για ψωνια για μεσημεριανο (ε .. αν ξυπνησει πριν το μεσημερι) και τελος στην αγορα για τιποτα φαγωσιμο να φιαξουμε για το βραδυ.
Αλλα δε γραφω γιατι θα διαβασει το ποστ και θα με βαλει ποστα.
Καλο Σαββατοκυριακο και φιλια.

Black Friday

Η επομενη των Ευχαριστιων εδω ονομαζεται Black Friday. Ειναι η μεγαλυτερη καταναλωτικη μερα στην Αμερικη. Ολα τα καταστηματα εχουν τρομερες ευκαιριες και τρεχουν ολοι απο τη νυχτα να βρουν μια καλη θεση στις ουρες που δημιουργουνται απ εξω. Και δε μιλαμε για 8 η 9 το πρωι, μιλαμε για 4 τα χαραματα και για καταστασεις αμοκ που σκοτωνεσαι για μια θεση παρκινγκ. Οι περισσοτεροι καταστηματαρχες η επιχειρησεις κανουν το μεγαλυτερο τους τζιρο. Αυτα σας τα περιγραφω απο μαρτυριες και απο εικονες που εχω δει στην τηλεοραση. Γιατι δεν εχω παει ποτε ουτε για χαζι να δω τι γινεται απο κοντα. Οχι δεν εχω αγοραφοβια, αλλα εχω αλλεργια στα ψωνια οταν παιζω αγκωνιες με αγνωστους και οταν περιμενω σε ουρες για το ταμειο. Ασε που οπως μου ειπανε μπορει να μου παρουν και το παλτο νομιζοντας οτι προβαρω καποια ευκαιρια.
Ετσι μετα απο μια μερα ρεμπελη οπου αλλος μαγειρεψε (υπεροχα ομολογω) επεται αλλη μια μερα ρεμπελη, περιπου ομως γιατι θελω να κανω πλανα για τις γιορτες. Χριστουγεννιατικες καρτες στελνω συνηθως ηλεκτρονικα, αλλα ειναι και μερικοι συγγενεις σε μεγαλη ηλικια, που δεν εχουν σχεση με υπολογιστες και εκει πρεπει να στειλω χειρογραφες, ετσι για να μη ξεχναμε και την τεχνη του γραφειν. Αυτες συνηθως τις ετοιμαζω το Σαββατοκυριακο μετα τις Ευχαριστιες. Μετα πρεπει να σκεφτω Χριστουγεννιατικα δωρα. Το προβλημα ειναι οτι τις γιορτες τα ταχυδρομεια εχουν περισσοτερη κινηση και πρεπει να ταχυδρομηθουν τα δωρα εγκαιρα για να φτασουν στην ωρα τους περα απο τον Ατλαντικο. Μου εμεινε αυτο το Σαββατοκυριακο και το επομενο να σκεφτω και να πραξω. Παντως ο μεγαλος πονοκεφαλος ειναι να βρω τι θα παρω, οταν το αποφασισω, η μιση δουλεια τελειωσε.
Επισης θελω να κανω μερικα τραπεζια σε συναδελφους δικους μου και συναδελφους του καλου μου και σε φιλους. Εδω αρχιζει το ζορι γιατι ηδη μερικα Σαββατοκυριακα ειναι κλεισμενα και αν δε στειλω τις προσκλησεις τη Δευτερα ολο και καποιος θα με προλαβει.
Ηδη ενω τα γραφω αυτα εχω αρχισει να αγχωνομαι.
Οταν ξαναρθω θα ειμαι πιο οργανωμενη με λιστες.
Δε πειραζει που χασαμε παλι τις ευκαιριες..
Θα παμε αυριο..
Αποψε θα κατσω σπιτι.

Σαν γιορτη

Λεει ο λαος μας, Κυριακη κοντη γιορτη, αλλα σημερα αισθανομαι σα να ειναι πραγματικα γιορτη. Πρωτον γυρισε ο πριγγιπας μου χτες αργα και σημερα δεν ηπια καφε μονη μου. Με μια μικρη βαλιτσουλα τρολλευ εφυγε με δυο γυρισε. Η αλλη η επι πλεον η βαρια ηταν γεματη δωρα, απο αυτα που μου αρεσουν, βιβλια, περιοδικα, σιντακια. Δε λεω καλο το ιντερνετ αλλα αλλη η χαρη του περιοδικου και του βιβλιου. Ειναι σα να γυρισα απο βολτα στην Αθηνα φορτωμενη με καλουδια. Ξερει τι διαβαζω ξερει, τι μου αρεσει και γεμιζει τη βαλιτσα του.
Τωρα τελευταια με τους περιορισμους στα αεροδρομια και τα τελωνεια μας εχουν δημιουργησει προβλημα. Απαγορευεται το ενα .. απαγορευεται το αλλο, οχι πανω απο 23 κιλα κλπ. Οι πτησεις τσιμα τσιμα, να τρεχεις απο το ενα τερμιναλ στο αλλο να προλαβεις και να ευχεσαι οι βαλιτσες σου να σε ακολουθουν. Ειναι και το τελευταιο χουνερι που παθαμε τον Ιουλιο στη Ρωμη οπου ΟΛΕΣ ..οι 3 βαλιτσες μας με την ομορφη καλοκαιρινη μας συγκομιδη, και με δωρα για τα παιδια, εμειναν για 3 βδομαδες στο Φιουμιτσινο και κανεις μα κανεις δεν ηξερε που βρισκονται. Πανω εκει που ειχαμε απελπιστει και στειλαμε χαρτια για αποζημιωση (ψιχουλα) στην αεροπορικη εταιρεια, νατες οι βαλιτσες. Αλλα μετα απο αυτο ειπαμε τερμα τα πολλα πολλα, μια μικρη και τελειωσε. Ελα ομως που ειναι τελειως σπαστικο αυτο. Οταν πας καπου για πανω απο μια βδομαδα, οπως και να το κανουμε δε σε φτανει μια μικρη τρολλευ. Αλλα το κυριωτερο, οταν πας καπου ολο και κατι θα ψωνισεις, εγω θα ψωνισω, δε μου λεει να παω καπου και να φυγω ετσι, μ'αρεσει να μυριζω τα σαπουνια που εφερα απο τη Μασσαλια και αυτο με μεταφερει νοερα αμεσως εκει. Μ'αρεσει να σερβιρω τη σαλατα μου στη σαλατιερα που εφερα απο τη Deruta, και να ακουω το αγνωστο συγκροτηματακι που πουλαγε σιντι στο παλιο λιμανι της Κοπενχαγης. Τωρα πια θες να πας ταξιδι και σκεφτεσαι.. τι να παρω τι να αφησω, και οταν εισαι εκει ... να το παρω να μη το παρω, τι επιτρεπεται, τι οχι. Καποτε εφερνα κρασια απο την Ελλαδα, πολλα σπιτικα απο φιλους στην Κρητη. Τωρα δε γινεται πια. Βεβαια μπορεις να τα στειλεις φορτωτικη, αλλα πρωτον στοιχιζει ο κουκος αηδονι και δεν ειναι το ιδιο, παει η χαρα των ψωνιων.
Βεβαια γλυτωνεις απο το αλλο βασανο.
Λεει η μαμα του: Να σας παρω παιδι μου 5 κιλα κουραμπιεδες να παρετε μαζι σας. Οχι μαμα δεν επιτρεπεται .. ασε που εχουμε και περιορισμους. Λεει η δικια μου, μα εγω τα εφιαξα τα 8 γλυκα του κουταλιου για σας. Θα τα τρωμε οταν ερχομαστε.
Ετσι εχουν τα πραγματα με τις βαλιτσες αλλα ο πριγγιπας μου, απτοητος κουβαλησε του κοσμου τα πραγματα. Και δωρα απο φιλους και δωρα για τα παιδια και απ'ολα.
Εχω λοιπον ενα βουνο εντυπα να βουτηξω και να τα ρουφηξω, οσο μου επιτρεπει ο χρονος σημερα.
Χιλια γλυκα φιλια !!!!

Καλο Σαββατοκυριακο

Με μια φωτογραφια απο το Γεωδαιτικο παρατηρητηριο Pency που μου εστειλε ενας συναδελφος απο την Τσεχια. Βλεπω την κακοκαιρια που επικρατει στην Ευρωπη και με πιανει μυρμηρια. Και ειναι ακομα Νοεμβρης, αλλα τα τελευταια χρονια οι τεσσερεις εποχες ειναι μαλλον passe'e εννοια. Και για να εξηγουμεθα, μονο ετσι μ'αρεσει το χιονι, στις φωτογραφιες. Στην πραγματικοτητα με αγχωνει. Ειναι ομορφο πραγμα να σε σκεφτονται και να σου στελνουν ενα γεια, μια φωτογραφια, ετσι που εχει γινει ο κοσμος μας (μου) και ολα γινονται σε international επιπεδο. Θυμαμαι τον διευθυντη σε μια εταιρεια που ημουν καποτε που ελεγε, εγω ειμαι πολιτης του κοσμου. Ε τωρα δεν εχω φτασει εκει, δηλωνω ακομα Αθηναια με μια διαφορετικη οπτικη γωνια λογω γεωγραφικων συντεταγμενων.

Σαββατο Πρωι λιγο πριν τον λονκγ ντιστανς καφε με τη μαμα, με μια μερα που μαλλον θα με φανε οι δρομοι (εχει κατι αποστασεις εδω αλλο πραμμα) και θα με βρουν κατα τις 9 το βραδυ στο αεροδρομιο Νταλλες να παραλαβω την αγαπη μου. Μεχρι τοτε παω να γινω ωραια μπας και θαμπωθει παλι :P

Καλο Σαββατοκυριακο, και σας φιλω γλυκα.

μαυρη μαυριλα πλακωσε, μαυρη σα καλιακουδα

Ετσι ελεγε ο παππους μου τις συννεφιασμενες μερες αλλα και τις στεναχωρες επισης. Ηταν το κλιμα στραβο απο χτες.. τοφαγε ο γαιδαρος το βραδυ και απογινε. Απο την Δευτερα το απογευμα ενα πλακωμα αλλο πραμμα.

Καθομουνα και αρχειοθετουσα φωτογραφιες και ακουγα τα αποτελεσματα των πασοκοεκλογων. Οχι δε στεναχωρεθηκα με τα αποτελεσματα, ποσως με ενδιεφερε ποιος θα βγει..μαλλον ξεραμε ποιος θα βγει.. στεναχωρεθηκα με τη διασπαση ομως και με τις συμπεριφορες.. πως να το εξηγησω ειχα τη διαθεση του Κιμωνα Κουλουρη ας πουμε.. ετοιμη να κλαψω .. γιατι αυτο το παιδι το μεγαλωσα και δεν μπορει να φερεται ετσι τωρα. Αλλα μηπως ειναι καιρος να ανακαλυψω οτι τα ιδεωδη γιναν καπνος. Καλα μπορει να το παραδεχτω λιγο και απο μεσα μου, αλλα ελπιζω συντομα να αρχισω παλι να σκεφτομαι σαν εφηβη.

Μετα με πηρε ο υπνος ετσι στον καναπε και ξυπνησα κατα τις 10 το βραδυ και εμεινα αρκετες ωρες ετσι σα μετεωρη μεταξυ υπνου και ξυπνιου.. μεταξυ φθορας και αφθαρσιας ενα πραγμα. Μετα σκεφτομουνα διαφορα αλλα θλιβερα.. την καπηλευση του Πολυτεχνειου που σε 2 μερες παλι θα γινει το σωσε (ελπιζω οχι). Τη φωνη της κυριας Δαμανακη που τοτε ηταν γεματη δυναμη και δροσια και τωρα σκετη γκρινια και μιζερια.

Την καταστροφη της πρυτανειας απο φωτια πριν αρκετα χρονια με τα εργα του Γκυζη που καηκαν. Περναγα εξω απο το Πολυτεχνειο λιγες μερες μετα. Ηταν μια μερα με εντονο νεφος. Με το επι πλεον καυσαεριο ερεθιστηκαν τα ματια μου και αρχισαν να τρεχουν, και ετσι βρηκα ευκαιρια να αφησω τα δακρυα τα αληθινα να κυλησουν και συναμα να εχω και μια δικαιολογια. Ναξερε ο αξιος εκεινος Ηπειρωτης, ο Λυσσανδρος Καυτατζογλου τι μελλει γενεσθαι!

Ναξερε η κυρια Αννα οτι ο Αλεξανδρος θα επεφτε απο σφαιρα στην οδο Πατησιων. Δε θα το αφηνε το παλληκαρι να βγει, θα το εδενε .. αλλα αντε να σταματησεις τα νιατα.

Μετα απο εκεινο το ξυπνημα απο το ληθαργο ας πουμε, εχω κοιμηθει ελαχιστα. Σε συνολο 6 ωρες απο προχτες. Χτες μιλησα με μια παλια γνωστη και εμαθα πραγματα που δεν ηθελα να μαθω .. και να πεις οτι ρωτησα.. αλλα οταν τα κομματια του παζλ τα βρηκα μπροστα μου ε να μη το συναρμολογησω? παει κι αυτο παμε παρακατω.

Τελος ειχα υποσχεθει κατι στον εαυτο μου που χτες δε το τηρησα (περιεργο!) και σημερα με εχω βαλει ποστα. Α! ειναι και κατι κινεζικα νταμπλινγκς που εφαγα χτες απο το κινεζικο στο ισογειο στη δουλεια και μου εκατσαν σα πετρες.. σα να λεμε συν τοις αλλοις αισθανθηκα και σαν κακος λυκος κομματακι..απο το παραμυθι ο λυκος και τα εφτα κινεζακια.

Δηλαδη με λιγα λογια μαυρο φασουλι το μαυρο φασουλι γεμισε το μαυρο σακκουλι και δεν ειμαι σιγουρη αν ο σκουπιδιαρης περναει σημερα η αυριο. Η πλακα ειναι οτι σε τετοιες φασεις δεν ψαχνω να βρω κατι ομορφο να ισορροπησω αλλα αντιθετα τα βλεπω ολα να σκουραινουν και να βαραινουν. Την Πολυαννα την κανω στους αλλους μονο.

Ενταξει μωρε το ξερω το φαρμακο, θα το παρω την παρασκευη και ολα θαναι παλι πητσυ που λενε εδω. Αλλα εν τω μεταξυ ενας 10ωρος υπνακος δε θα με χαλαγε.

Δε σας φιλω μη σας κολλησω μελανκολι.

Του Νοεμβρη

Απελπιστικα κουραστικη η εβδομαδα που περασε.
Κουραστηκα..κουραστηκα..κουραστηκα..
Εννοω κουραστηκα στο γραφειο.. δε θελω να μιλαω για τη δουλεια μου.. ακριβως επειδη με κουραζει πνευματικα, θελω τις ελευθερες ωρες μου να ασχολουμαι με ανεμους και υδατα.

Ο Νοεμβρης ακομα δεν μπηκε κοντευει να βγει. Αυτες οι δυο τελευταιες εβδομαδες ειναι που ολα τα φυλλα κιτρινα .. κοκκινα θα βρεθουν στο χωμα και ο Δεκεμβρης θα μας βρει με γυμνα κλαδια. Επιασε και ψοφοκρυο. Την Τριτη -πρωτη μερα του ψοφου- την πατησα.. βγηκα απο το σπιτι με ενα σακκακι .. και το βραδυ που χρειαστηκε να παω καπου μετα το γραφειο, ξεπαγιασα.

Απ'οτι βλεπω ομως και στην Ευρωπη δε παει πισω ο χειμωνας. Σκεφτομαι τη φιλεναδα μου που υποτιθεται οτι πεταει σημερα για Αθηνα απο Γερμανια. Ελπιζω να τα καταφερε. Τωρα που το σκεφτομαι μαλλον ετσι ειναι.. θυμαμαι να φευγω απο το αεροδρομιο του Μοναχου με 2 μετρα χιονι.. ειναι οργανωμενοι αυτοι. Μουρθε στο νου ενα χαριτωμενο .. ο μικρος μου γιος γεννηθηκε στο Μοναχο (βαυαρος μωρος). Σε καποια πτηση προς Αθηνα σταθηκαμε τρανζιτ στο αεροδρομιο του Μοναχου, ο μικρος .. μικρος 4 χρονων. Του λεω..ξερεις ε; εδω γεννηθηκες.. Μετα απο αυτο, στο σχολειο του πηγε και ειπε οτι γεννηθηκε σε αεροδρομιο. Καλα το τι ειχανε ακουσει οι δασκαλοι των παιδιων μου δε λεγεται. Καποια αλλη στιγμη που θαχω κεφια θα τα γραψω.

Στην Αθηνα παλι ευτυχως που ο πιλοτος της Ολυμπιακης ηταν καπατσος και προσγειωσε το αεροπλανο με το μωρο μεσα την Παρασκευη που φυσαγε τοσο. Μολις βγηκε απο το αεροπλανο με πηρε τηλεφωνο λιγο ταραγμενος..

Οι σημερινες εκλογες με αφηνουν παντελως αδιαφορη.. ουτε αγωνια εχω ουτε τιποτα.. μια λυπη εχω και φυσικα περιεργεια οπως ολοι τι θα γινει αυριο. Δε θαθελα να ξημερωσει το τελος του σοσιαλισμου στην Ελλαδα. Θα δουμε.

Γενικα παντως ειμαι χαρουμενη .. ισως επειδη πλησιαζουν οι γιορτες... σιγουρα παντως γιατι με πηρε η μικρη τηλεφωνο.. οτι εκλεισε εισητηρια κι ερχεται την μεθεπομενη Τεταρτη και θα μεινει μαζι μας για 5 μερες. Ειναι η γιορτη των ευχαριστιων για τους Αμερικανους και τα καταφερε να παρει αδεια. Αντε πια να μαζευτουμε.. οι αλλοι δηλαδη γιατι εγω ειμαι μαζεμενη.. τουλαχιστο για 3 βδομαδες ακομα. Στις 3 Δεκεμβρη θα παω στο Monterey και μετα προς τα πανω San Francisco. Ο καιρος ειναι παντα πιο γλυκος εκει και απο τωρα ονειρευομαι βολτες στην αμμουδια με γλαρους.. γιατι δε σας ειπα.. στο Monterey θα μεινω πανω στο κυμα, και φυσικα θα φερω και φωτογραφιες.

Εβγαλα φωτογραφιες τα δεντρα στη γειτονια μου, σα τελευταια πινελια απο το φθινοπωρο. Χτες πηγα βολτα στα μαγαζια, οι εκπτωσεις του Nordstrom γινονται 2 φορες το χρονο μονο και ειναι εκπληκτικες για ρουχα και παπουτσια. Με το που παω να μπω μεσα.. τσουπ να η φιλη μου η Wei που εκανε την ιδια σκεψη με μενα.. σε λιγο γκλινγκιτι γλον να η κουμπαρα στο κινητο.. να με πληροφορησει οτι παει κι εκεινη εκει.. μα καλα ολες οι γυναικες τελικα απο την ιδια στοφα ειμαστε.. βεβαια στο καταστημα γινοταν της π... το καγγελο, αλλα μπρος στα καλλη τι ειναι ο πονος.. καλα περασαμε..

Αυτα για τωρα.. επειδη εχω και αυριο τη μερα οφ.. μπορει να επανελθω.
Γλυκα Κυριακατικα φιλια..

Λολα να ενα ....

Με γεια μας. Καιρο τωρα παιδευομαι με τα χρωματα γιατι να πω και την αληθεια.. το μαυρο αρχισε να με ψυχοπλακωνει καπως. Δε λεω το μαυρο ειναι το καλυτερο background για φωτογραφιες, τις αναδυκνειει, αλλα ειναι αυτο που λεμε η πρωτη εντυπωση.. θελω οταν μπαινει καποιος εδω η πρωτη εντυπωση να ειναι χαρουμενη..
Και τι ειναι πιο χαρουμενο απο ενα εντονο ελπιδοφορο και ζωηρο πρασινακι.. διανθισμενο νε λιγο σαπιο μηλο - το χρωμα της μοδας της δεκαετιας του 60 - και ελαχιστο γκρι για να κραταει την ισορροπια.
Τη φωτογραφια στον τιτλο την εβγαλα περσυ το Νοεμβρη στο San Francisco στην πλατεια Ghiradelli. Σοκολατα και jazz .. ενα βημα πριν απο τον παραδεισο. Σε ενα μηνα θα ξαναπαω εκει και απο τωρα εχω κανει συγγεκριμενα πλανα που θα ξαναπαω γιατι περσυ μεσα σε 4 μερες το γυρισα βιαστικα σχεδον ολο. Φευγω σε ενα μηνα ακριβως και το αλλο Σαββατοκυριακο θα σας πω για τα πλανα που.. θα παω κι αλλου.. (μειδιαμα που δε βλεπετε)
Κυριακη πρωι λοιπον σημερα με τον δευτερο καφε. Μουφυγε το Σαββατοκυριακο ( οταν λεμε Σαββατοκυριακο εννοουμε σαφως το Σαββατο.. οταν ξημερωσει Κυριακη εχει τελειωσει) .. με νοικοκυρια στην καινουργια κουζινα. Εχω κουραστει πολυ αλλα χαλαλι. Δεν τα καταφερα να παω στο Georgetown που ηθελα.. ισως το αλλο Σαββατο. Πεταχτηκα ομως για 2 ωρες στο Bloomingdale's που ειχε σπεσιαλ προσφορες κουζινικα χτες και τα ηθελα ολα.. αλλα τελικα πηρα 2 τηγανια αντικολλητικα γιατι μου ειχανε χαλασει και ενα σετ ταψακια για ορεκτικα που τα ερωτευτηκα.. θα τα βγαλω καποια στιγμη στην ταβολα.
Το παλληκαρι μου λειπει στη Ρωμη και εδω που τα λεμε ετσι συγγεντρωνομαι καλυτερα και θα τα τακτοποιησω ολα πιο γρηγορα. Εν τω μεταξυ εχω και τρομερη δουλεια στο γραφειο.. ενα καινουργιο προτζεκτακι που απαιτει το bookeeping του πτωχου μυαλου μου συνεχως εν εγρηγορσει και φτανει η ωρα 6 και ψαχνω να βρω το τελευταιο εγγεφαλικο μου κυτταρο μεταξυ χαρτιων και υπολογιστη. Θα το στρωσω κι αυτο ομως.. καλα ναμαστε..
Λεγαμε λοιπον για τα χρωματακια τα πρασινακια και τα ροζακια.. αποφασισα καθε μηνα να αλλαζω και εικονα στον τιτλο και μαλιστα εχω βρει τι θα βαλω το Δεκεμβρη.. με ενθουσιαζει αυτο το παιχνιδι με τα μπλογκς . Εχω μαζεψει και υλικο και πρεπει καποια στιγμη να το τακτοποιησω κι αυτο.. Μια ζωη τακτοποιω και μια ζωη ολα ειναι σκορπια.. και ξερω γιατι.. γιατι ο καλος μου ειναι πιο νοικοκυρης απο μενα και οσα δε φτανω τα κανω κρεμασταρια..
Απο χτες ψαχνω να βρω 4 μπαταριες και ξερω οτι εχουμε .. αλλα δεν τις βρισκω.. θα παρω τηλεφωνο Ρωμη και θα μαθω..
Η φωτογραφια σημερα ασχετη εκτος οτι ειναι η εποχη των ωραιων μηλων εδω ..και ταιριαζει με πρασινο.. εφιαχνε καποτε η μαμα κατι ωραιες φωλιτσες ζυμη με μηλα και τα εψηνε στο φουρνο.. θα παρω Αθηνα να μαθω..
γλυκα κυριακατικα ροζ φιλια..