μαυρη μαυριλα πλακωσε, μαυρη σα καλιακουδα

Ετσι ελεγε ο παππους μου τις συννεφιασμενες μερες αλλα και τις στεναχωρες επισης. Ηταν το κλιμα στραβο απο χτες.. τοφαγε ο γαιδαρος το βραδυ και απογινε. Απο την Δευτερα το απογευμα ενα πλακωμα αλλο πραμμα.

Καθομουνα και αρχειοθετουσα φωτογραφιες και ακουγα τα αποτελεσματα των πασοκοεκλογων. Οχι δε στεναχωρεθηκα με τα αποτελεσματα, ποσως με ενδιεφερε ποιος θα βγει..μαλλον ξεραμε ποιος θα βγει.. στεναχωρεθηκα με τη διασπαση ομως και με τις συμπεριφορες.. πως να το εξηγησω ειχα τη διαθεση του Κιμωνα Κουλουρη ας πουμε.. ετοιμη να κλαψω .. γιατι αυτο το παιδι το μεγαλωσα και δεν μπορει να φερεται ετσι τωρα. Αλλα μηπως ειναι καιρος να ανακαλυψω οτι τα ιδεωδη γιναν καπνος. Καλα μπορει να το παραδεχτω λιγο και απο μεσα μου, αλλα ελπιζω συντομα να αρχισω παλι να σκεφτομαι σαν εφηβη.

Μετα με πηρε ο υπνος ετσι στον καναπε και ξυπνησα κατα τις 10 το βραδυ και εμεινα αρκετες ωρες ετσι σα μετεωρη μεταξυ υπνου και ξυπνιου.. μεταξυ φθορας και αφθαρσιας ενα πραγμα. Μετα σκεφτομουνα διαφορα αλλα θλιβερα.. την καπηλευση του Πολυτεχνειου που σε 2 μερες παλι θα γινει το σωσε (ελπιζω οχι). Τη φωνη της κυριας Δαμανακη που τοτε ηταν γεματη δυναμη και δροσια και τωρα σκετη γκρινια και μιζερια.

Την καταστροφη της πρυτανειας απο φωτια πριν αρκετα χρονια με τα εργα του Γκυζη που καηκαν. Περναγα εξω απο το Πολυτεχνειο λιγες μερες μετα. Ηταν μια μερα με εντονο νεφος. Με το επι πλεον καυσαεριο ερεθιστηκαν τα ματια μου και αρχισαν να τρεχουν, και ετσι βρηκα ευκαιρια να αφησω τα δακρυα τα αληθινα να κυλησουν και συναμα να εχω και μια δικαιολογια. Ναξερε ο αξιος εκεινος Ηπειρωτης, ο Λυσσανδρος Καυτατζογλου τι μελλει γενεσθαι!

Ναξερε η κυρια Αννα οτι ο Αλεξανδρος θα επεφτε απο σφαιρα στην οδο Πατησιων. Δε θα το αφηνε το παλληκαρι να βγει, θα το εδενε .. αλλα αντε να σταματησεις τα νιατα.

Μετα απο εκεινο το ξυπνημα απο το ληθαργο ας πουμε, εχω κοιμηθει ελαχιστα. Σε συνολο 6 ωρες απο προχτες. Χτες μιλησα με μια παλια γνωστη και εμαθα πραγματα που δεν ηθελα να μαθω .. και να πεις οτι ρωτησα.. αλλα οταν τα κομματια του παζλ τα βρηκα μπροστα μου ε να μη το συναρμολογησω? παει κι αυτο παμε παρακατω.

Τελος ειχα υποσχεθει κατι στον εαυτο μου που χτες δε το τηρησα (περιεργο!) και σημερα με εχω βαλει ποστα. Α! ειναι και κατι κινεζικα νταμπλινγκς που εφαγα χτες απο το κινεζικο στο ισογειο στη δουλεια και μου εκατσαν σα πετρες.. σα να λεμε συν τοις αλλοις αισθανθηκα και σαν κακος λυκος κομματακι..απο το παραμυθι ο λυκος και τα εφτα κινεζακια.

Δηλαδη με λιγα λογια μαυρο φασουλι το μαυρο φασουλι γεμισε το μαυρο σακκουλι και δεν ειμαι σιγουρη αν ο σκουπιδιαρης περναει σημερα η αυριο. Η πλακα ειναι οτι σε τετοιες φασεις δεν ψαχνω να βρω κατι ομορφο να ισορροπησω αλλα αντιθετα τα βλεπω ολα να σκουραινουν και να βαραινουν. Την Πολυαννα την κανω στους αλλους μονο.

Ενταξει μωρε το ξερω το φαρμακο, θα το παρω την παρασκευη και ολα θαναι παλι πητσυ που λενε εδω. Αλλα εν τω μεταξυ ενας 10ωρος υπνακος δε θα με χαλαγε.

Δε σας φιλω μη σας κολλησω μελανκολι.