μαμα και κορη

Ηρθα σημερα πιο οργανωμενη. Τα κουτακια στο ημερολογιο γεμισαν με γιορτινα "θα", τις λιστες δωρων τις παλευω ακομα αλλα ηταν να γινει η αρχη. Εν τω μεταξυ επειδη εδω και δυο ημερες ξεκουραστηκα πραγματικα, δεν εκανα τιποτε αλλο απο το να διαβαζω και να πινω πρασινα τσαγια, σημερα δε παιρνει αλλο, δεν προκειται να κατσω μεσα κι ας λεει ο Λουκιανος.


Σε καμμια ωρα θα παρω τη μαμα για τον γνωστο μαραθωνιο Αθηνα-Ουασινγτον κι επειδη αυτες τις μερες εχω και τη μικρη στο σπιτι σκεφτομαι ποσο μοιαζουν οι δυο τους. Εχουν το ιδιο ονομα και στοιχεια προσωπικοτητας εκπληκτικα ομοια. Ειναι δυναμικες, αποφασιστικες (εδω και τωρα), ξερουν τι θελουν και το βαζουν αμεσως σε εφαρμογη. Και απορω εγω στη μεση με τα παιχνιδακια των DNA που προσπερνανε γενιες και με εχουν εμενα να σερνομαι αναμεσα σε επιλογες και να μη μπορω να αποφασισω μια φορα ετσι στο πιτς φυτιλι.
Ομως παρολο που ειναι τοσο ιδιες, η διαφορα της ηλικιας με κανει να φερομαι διαφορετικα στην καθεμια. Η μαμα εχει τα προβληματα της προχωρημενης ηλικιας. Οσο δυναμικη και αν υπηρξε και οσο κι αν το παλευει με αξιοθαυμαστο τροπο, εγω βλεπω αλλαγες. Δεν ειναι ευκολο για τους μεγαλους ανθρωπους να χανουν ας πουμε ενα αδελφο η ενα παιδικο τους φιλο και σε μερικες μερες να μαζευουν τα κομματια. Και ομως το κανει και προσπαθω να καταλαβω τι δυναμη μπορει να κουβαλαει. Γιατι δεν εχει οπως λεμε το μελλον μπροστα της, γιατι ερχεται αντιμετωπη με σκληρες πραγματικοτητες και ομως τη βλεπεις ..αλλαζει κουβεντα και συνερχεται. Εχει μια απιστευτη ικανοτητα να φιαχνει αμυνες. Αυτες τις αμυνες τις βλέπω να εκδηλωνονται ειτε με αποφυγη συζητησης των κακως κειμενων, ειτε -τις περισσοτερες φορες- με επικεντρωση της συζητησης στον εαυτο της. Εχω καταλαβει οτι εχει αρχισει να μην ενδιαφερεται τοσο για τους αλλους πια αλλα για τον εαυτο της. Και δε το βρισκω εγωιστικο, καπου ο ανθρωπος οχυρωνεται και αλλαζει. Στην καλυτερη της φιλη ας πουμε δε παει πια γιατι την ενοχλει οτι καπνιζει -ακομα οπως λεει- σα φουγαρο. Ξερω οτι την αγαπαει, μιλανε στο τηλεφωνο, αλλα ως εκει. Η μαμα εχει αρχισει και σκεφτεται στατικα. παιρνει μια αληθινη ιστορια-εμπειρια απο το παρελθον, της βαζει στοιχεια υπερβολης και την υπερασπιζεται μεχρι αιμα να βγει που λενε. Ναι καπως ετσι εγιναν τα πραγματα αλλα οχι ακριβως. Κι εγω το ξερω αλλα δεν την παλευω την υπερβολη, οχι με τους μεγαλους ανθρωπους. Τι σημασια εχει αν εκανε κατι οπως το περιγραφει η οχι. Για μενα σημασια εχει να ειναι ευχαριστημενη.
Οταν ημασταν μικρες -η αδελφη μου κι εγω- ειχε ενα καταπληκτικο τροπο διαπαιδαγωγησης. Ποτε δε μας ελεγε ..κανε ετσι κανε αλλοιως. Για παραδειγμα στο τρολλευ δε μας ειπε ποτε σηκω να κατσει ο κυριος, σηκωνοταν εκεινη μεχρι που εμεις οι μαιμουδες το λαβαμε το μυνημα και καναμε το ιδιο. Στην κυρια που τη βοηθουσε στις δουλειες ποτε δεν εδινε διαταγες, ηταν παντα ευγενικη. Οταν αρχισα να κυκλοφορω μονη μου στην Αθηνα περιπου στα 13 -η Αθηνα δεν ηταν ζουγκλα τοτε και το σχολειο μου ηταν στο κεντρο- μου εκανε εντυπωση οτι ποτε δε με ρωταγε πως και που. Εκ των υστερων μου εξομολογηθηκε οτι πολλες φορες με παρακολουθησε για να δει πως φερομαι στο δρομο και τι κανω. Οταν ειδε οτι τα πηγα μια χαρα, με αφησε πια. Βεβαια πολλες φορες μου επιανε κουβεντα για τις φιλες μου, τι καναμε, σε πολυ φιλικο τονο που δε μου εδινε την εντυπωση ανακρισης αλλα κατα βαθος ξερω οτι ηθελε να να ειναι εκει, χωρις να μας αγχωνει. Και οντως ηταν εκει.
Εμεινε μονη της σε νεαρη ηλικια -ηταν πιο νεα απο μενα οταν εφυγε ο μπαμπας- και τα καταφερε με τροπο που εγω δε ξερω αν θα μπορουσα. Τελικα αν εχες ατσαλι μεσα σου.. ολα τα παλευεις.
(Διαλειμμα για να τηλεφωνησω και επανερχομαι για το δευτερο μερος)
........................................................................
Και επανερχομαι με εξαιρετικη διαθεση γιατι.. πως να το κανουμε .. οταν περναει εκεινη καλα εγω ειμαι καλυτερα. Ενω λοιπον δε βγαινει εξω πολυ συχνα, σημερα με τη λιακαδα και τον ωραιο καιρο που εχει στην Αθηνα, κατεβηκε στο κεντρο. Πηγε να επισκεφθει ενα bazaar στο Ζαππειο. Πριν λιγο καιρο ειχε φιαξει με το βελονακι χειροτεχνιες για το bazaar αυτο -οσο μπορει γιατι και τα χερακια της την προδιδουν κι αυτα σιγα σιγα- και αποφασισε να παει να τα καμαρωσει απο κοντα. Εκει βεβαια βρηκε και φιλες της που οργανωνουν ολη αυτη την ιστορια και εφαγε μαζι τουε μεσημεριανο στην Αιγλη. Τωρα να σας πω οτι ζηλεψα τη βολτα στην Αθηνα.. ναι το ομολογω. Αει στον κορακα πια, πως εχουμε διαλυσει ετσι.. η μικρη στις ακτες του ειρηνικου, εγω στην ανατολικη ακτη της αμερικης και η μαμα στη μεσογειο.
Σημερα για μενα θα ειναι μαμα και κορη αλλα εγω θα ειμαι η μαμα. Περιμενω να ξυπνησει η βασιλοπουλα και θα παμε βολτα. Παμε για ψωνια για μεσημεριανο (ε .. αν ξυπνησει πριν το μεσημερι) και τελος στην αγορα για τιποτα φαγωσιμο να φιαξουμε για το βραδυ.
Αλλα δε γραφω γιατι θα διαβασει το ποστ και θα με βαλει ποστα.
Καλο Σαββατοκυριακο και φιλια.