Πανικος
Καλημερα.
Χτες το βραδυ εκει που επινα το κρασακι μου και ειχα στησει ψιλη κουβεντουλα στο κομπιουτερ με την Σοφη, ξαφνικα παγωνει η οθονη και δε κουνιεται τιποτα. Ε καλα αυτα συμβαινουν σκεφτηκα και παω να το κανω reboot. Τιποτα απολυτως δε γινοτανε, μια οθονη μαυρη και μια παυλα σε μπλινκ μπλινκ κατασταση. Ξαναπροσπαθησα.. αλλα αδικα. Πηρα τηλεφωνο και ρωτησα και μου ειπανε οτι πρεπει να καηκε ο σκληρος δισκος. Υπεροχα, μονο αυτο μου ελειπε χρονιαρες μερες. Μπαι δε γουεη γραφω απο ενα παλιο δανεικο μακ τωρα.
Εχω στεναχωρεθει παρα πολυ. Χτες με επιασε ενα τεραστιο παραπονο. Δεν ειναι για τον παλιοκομπιουτερ αλλα για οσα του ειχα βαλει απανω. Προγραμματακια, φωτογραφιες, μονο τα τραγουδια που ειχα φορτωσει απο τα σιντι ειναι απειρες ωρες δουλειας. Και τωρα βεβαια μουτζωστε με, αλλα σε ενα σπιτι που εχει τα παντα για να κανεις backup και να εχεις το κεφαλι σου ησυχο, εγω εδω κι ενα χρονο δεν εκανα τιποτα.
Παλιες φωτογραφιες τις εχω φυλαξει, απο προσφατες οτι εχω βαλει εδω. ΕΥΤΥΧΩΣ τις τελευταιες απο το ταξιδι τις εχω ακομα στην καμερα και δε τις εσβησα. Τελος παντων οσοι ασχολουνται με τα παλιοκομπιουτερ που εχουν γινει αναποσπαστα αντικειμενα της καθημερινοτητας μας με καταλαβαινουν.
Θα δοκιμασω να να δω αν μπορω να σωσω τιποτα, και αν μπορεσω εχει καλως, αλλοιως την υγεια μας να εχουμε, και σε δουλεια να βρισκομαστε. Ειναι ομως μεγα σπασιμο. Βρε λες να με καταραστηκε κανεις σε στυλ .. που να σου καει ο σκληρος ; δε καιγοντουσαν καλυτερα τα λαμπακια στο δεντρο.
ΟΥΦ..
Ακομα και η φωτογραφια που εβαλα σημερα ειναι απο περσυνο ταξιδι. Δε θελω να χαλασω τη χαρα των ημερων.
Η μαμα ειναι μια χαρα πριν λιγο μιλησαμε κι αυτο για μενα ειναι τονωτικη ενεση. Ο καλος μου γυρισε χτες αργα και χωρις να του πω τιποτα παρ' ολο που χαμογελουσα οταν μπηκε μεσα, μου λεει εσυ κατι εχεις. Του ειπα τι εχω και αμεσως εβγαλε απο την μαγικη του ντουλαπα με τα ηλεκτρονικα και τα καλωδια αυτο εδω το κομπιουτερακι που ειχε βγει στη συνταξη, για να εχω να γραφω. Θελω να πω οτι οι λογοι που ειμαι χαρουμενη ειναι απειρως σημαντικωτεροι απο τους λογους που με χαλασαν χτες και οπως ειπε και η μαμα " αυτο κοριτσακι μου να ειναι ολη σου η στεναχωρια" .
Παμε παρακατω. Τα καταφερα με υπερωριες να τελειωσω τα ψωνια για Ελλαδα και σημερα θα τα ταχυδρομησω. Αν δε φτασουν μεχρι τα Χριστουγεννα, εχουμε τη δικαιολογια οτι ο Αη Βασιλης ερχεται την Πρωτοχρονια.
Μετα εχω να κανω μερικα ακομα ψωνια και ελπιζω να προλαβω πριν αρχισει ο χαμος εδω γιατι περιμενουμε παγωμενη βροχη και ισως χιονι.
Κωλοπιλαλες λοιπον και τρεχω.
Πολλα φιλια.
Υ.Γ. New year's resolution νουμερο ενα: Θα κανω backup μια φορα το μηνα.
7 comments:
Την έχω πάθει κι εγώ πριν πολλά χρόνια Δεσποινάκι κι έτσι έμαθα να έχω έναν εξωτερικό σκληρό και να κάνω κάθε τόσο μπακ απ. Ακόμα σκέφτομαι κάποια απο τα αρχεία που είχα χάσει τότε και στεναχωριέμαι, αλλά ξέρεις κάτι... όσα ήταν πραγματικά σημαντικά δεν χρειάζονται μπακ απ.... τα έχουμε πάντα στη μυαλό και τα ανασύρουμε σε κάθε ευκαιρία....
Φιλάκια κι από δω πολλά...
Εχεις δικιο μαι λειντυ, ηταν το παραπονο της στιγμης. Ασε που δε ξερω ακομα αν μπορω να τα σωσω. Θα το κοιταξω οταν περασουν τα Χριστουγεννα. Ως τοτε εχω τοσα να κανω που δε θα το σκεφτομαι. Σε φιλω κι εγω πολυ.
Αυτά τα παλιό κομπιούτερς είναι ύπουλα μηχανήματα, να λέμε την αλήθεια... Σου δημιουργούν εξάρτηση και μετά τσουπ! μια μέρα σε εγκαταλείπουν ξαφνικά και σκασίλα τους αν εσύ νοιώθεις σαν να σε έχει χτυπήσει αστροπελέκι... Για αν μην σου πω ότι μπορεί να το χαίρονται κι όλας...:-)
Στο τσακ ειμαι να τα παρατησω και να παρω σκυλο Ευακι. :)
my lady, αυτο που ειπες με το μυαλο μας ωραιο ειναι αλλα προυποθετει οτι σου εχουν μεινει καναδυο εγγεφαλικα κυτταρα.
Αμαν.. πανε και τα τραγουδακια..???
μαργαριτα
Θα τα ξαναγραψω ματια μου. Δε με σταματα τιποτα. Αν δηλαδη δε τα σωσω. Αλλα τωρε δεν εχω ωρα για τετοια, μετα τα Χριστουγεννα.
Post a Comment