Feb 21, 2008

Το φεγγαρακι επαιζε κρυφτουλι



Κι εγω το παραφυλαγα κατω απο τα δεντρα μες την παγωνια.



Και το τσακωσα μια δυο φορες.



Και μετα απο αυτη τη φαση πηγε και κρυφτηκε πισω απο τα δεντρα και δε το εβλεπα πια.
Δε καταφερα να βρω την κρυψωνα του.
Το φεγγαρακι κερδισε το παιχνιδι.





Στη Λουνα που μπορει και να μη τα καταφερε να το δει καθολου.
Και στην Λειντυ Μπλου που χτες για τα γεννεθλια της, τα ουρανια σωματα εδωσαν παρασταση. Χρονια πολλα με πολλα φωτεινα φεγγαρια.

21 comments:

Blue said...

:)
Ευχαριστώ πολύ Δεσποινάκι μου!
Κι είχα απογοητευτεί εντελώς με τις δικές μου "συνεφιασμένες" φωτογραφίες! Ήταν πολύ όμορφο δωράκι!

Anonymous said...

Τυχερουλα !! εσυ το ειδες το φεγγαρι εγω εβαλα το ξυπνητηρι και με την καντεμια μου ενω ολες τις προηγουμενες μερες ειχε ξαστερια , χτες μας περικυκλωσαν τα βαρομετρικα χαμηλα και ο ουρανος ηταν σθννεφιασμενος και εβρεχε...Ευτυχως που εχω καλπαζουσα φαντασια και σεληνιαζομαι απο μονη μου.. Αλλα απτοητη!!! εμεινα με την παντοφλα στο μπλκινι 3 η ωρα το πρωι μπας και ... αλλα τιποτις

Μαργαριτα

δεσποιναριον said...

Μαι λειντυ. Δυστυχως εκανε κι ενα ψοφο που δε σου επετρεπε να το χειριστεις το θεμα οπως πρεπει με τριποδες και φακους. Μια μικρη γευση ετσι για να λεμε οτι παιζουμε με τα φεγγαρια. Να ζησεις και παλι.

δεσποιναριον said...

Μαργαριτα μου μονο που διαβαζω αυτα που γραφεις με πιανει νυστα.. αφουειδες τα συννεφα, γυρνα πλευρο και κουκουλωσου. Τωρα που το σκεφτομαι θαχαν γεμισει τα μπαλκονια παντου με υπαρζεις με παντοφλες.
Μη με ψαχνεις αλλου, σημερα ριχνει παγακια παλι και η οδηγηση βλαφτει σοβαρα τα ψυχοσωματικα.

done for said...

Αποκοιμήθηκα, το έχασα και σήμερα βλέπω τις φωτογραφίες, που βγήκε έτσι φωτεινό και τουλάχιστο πήρα μια γεύση.
Χρόνια πολλά στη Lady και πολλά φιλιά στην οικοδέσποινα.

δεσποιναριον said...

Φιλια και σε σενα φαντασματακι μου. Εδω ειχε ξαστερια αλλα και με μειον πεντε και αερα να κυνηγας τα ουρανια σωματα ειναι και λιγο μαζοχισμος θαλεγα. Οτι προλαβαμε κι αρπαξαμε, :)

Vrakas Kostas said...

Πολυ ωραιος συνειρμος !Κειμενο επιτηδευμενης παιδικης αθωοτητας και πραγματικοτητας!Λιτο και απερριτο!
Με ταξιδεψε το φεγγαρακι σου!
Πανσεληνη αγκαλια..για καλημερα!

An-Lu said...

Όμορφααααααα!!!!

δεσποιναριον said...

@Κωστακη
Μερικοι ανθρωποι δε ξεπερνανε ποτε το παιδι που εχουν μεσα τους, πως λεει ενα τραγουδακι..ξεχασα να μεγαλωσω.. γι αυτο με παρασυρουν σε παιχνιδακια κατι μπαγασοφεγγαρα. Φιλια και καλο Σαββατοκυριακο.

δεσποιναριον said...

An-Lu με λιγο αναγραμματισμο γινεσαι κι εσυ μια Lu-nA

Ra Ma said...

Αρκεί η προσπάθεια δεσποινάριον! έτσι για να λέμε ότι παίζουμε με τα φεγγάρια! (αν και με ασπιρίνη μοιάζει! σε πειράζω!))
Αυτή η αυτογνωσία που σε διακρίνει μου αρέσει! :)))

Καλό Σαββατοκύριακο.

δεσποιναριον said...

Xααα δικιο εχεις μοιαζει με ασπιρινη που μολις τηε εβαλες στο νερο κι αρχισε να διαλυεται. Καλο Σαββατοκυριακο και σε σενα Radio Marconi μου καλε.

Pastaflora said...

Δεν θα σταθώ τόσο στην έκλειψη, όσο στο φεγγάρι του Φεβρουαρίου που έχω παρατηρήσει ότι έχει μια παράξενη γοητεία. Ή ίσως να παραείμαι ρομαντική!

δεσποιναριον said...

Λες αγαπητη Πασταφλωρα? Εγω παλι νομιζα οτι το Αυγουστιατικο φεγγαρι ειναι το γοητευτικοτερο αλλα μπορει να με εχουν προιδεασει ολοι αυτοι που επιμενουν.

Roadartist said...

Μικρή :) εχεις προσκλησούλα :))

Anonymous said...

εγώ ούτε το είδα,ούτε περίμενα να το δω..κοιμόμουν :P

την καλησπέρα μου,μικρό παιδάκι ;)

Justine's Blog said...

Αγαπημένο Δεσποινάριον,
Α πόστο , όπως υποσχέθηκα. Τί όμορφο μαλλιαρό φεγγαράκι ήταν αυτό της έκλειψής σου. Μπράβο στο φωτογραφικό σου τάλαντο και μαζί στην τολμηρή σου φύση , να νικήσεις τα στοιχειά και το κρυο της νύχτας.
Εμείς φθάσαμε μετα Αλεξανδρίνου σε μια Αθήνα, που ήταν γλυκειά και ταπεινή κάτω απο ένα ελαφρύ συννεφιασμένο ουρανό. Εξω ο καιρός ανοιξιάτικος, μέσα στα σπίτια τουρτουρίζουμε, όπως πάντα το χειμώνα.
Φάγαμε με Αλεξανδρίνο στο Μαγεμένο Αυλό, καθώς βρίσκεται κοντά στο σπίτι μας. Μετά πήγα στην Ακρόπολη και τη φίλησα εκ μέρους όλων ημών των ξενητεμένων, έφτιαξα φρυδάκι σοφιστικέ και έσμιξα με τις φίλες μου στο σαλονάκι του σπιτιού μου. Ηπιαμε κόκκινο κρασί στην υγειά σας.
Η νύχτα μας βρήκε έξω στο ουζερί με τον Αλεξανδρίνο να ξενυχτάει στις μπουζουκερί μετά φίλων. Ετσι είναι η αγαπημένη εφηβεία.
Πάω να πλαγιάσω, γιατί η μέρα ήταν 28ωρη.
Θα σου τα λέω κάθε μέρα, για να συμμετέχεις νοερά σ΄αυτό το ταξίδι του χειμώνα(αν ξανακάνει χειμώνα, λέμε!)
Φιλιά σου

δεσποιναριον said...

@roadartist A ναι θαρθω να δω ματια μου, δε βγηκα βολτες σημερα... φιλια

δεσποιναριον said...

@διηανειρα εμ τετοια ωρα ξημερωματα και με τα ςραρια σου.. φιλια και σε σενα

δεσποιναριον said...

Ιουστινηηηηηηηη!!1 Εφτασες κιολας και προλαβες να κανεις τοοοοσα πραγματα!!
Δε το πιστευω! Καλα χτες τετοια ωρα σου απαντουσα στο αλλο. Στην υγεια τη δικια σας κι απο μενα που το μηνυμα σου με βρηκε να απολαμβανω επισης ενα κοκκινο κρασακι. Να περασετε ομορφα και να μη σκεφτεστε χειμωνες και τετοια. Με εκανες και γελασα με τα μαλλιαρα φεγγαρια, μια εσυ μια ο αλλος ο φωτογραφος, με κομπλαρετε καρντια μου... Εδω χειμωνα παντως ξανακανε σημερα με ενα δαχτυλο παγο και με εκλεισε μεσα. Σε φιλω πολυ σα λιονταρι στο κλουβι.

luna said...

Euxaristw polu kai nai, exeis dikio, den katafera na dw tipota ekeinh thn mera paroti vriolakiasa kai pagwsa!
ekeinh thn mera eixe anoiksh o ouranos kai eixame mia foverh maurila.Egw pali ilpiza oti isws den koitw swsta kai ante boltes sta parathiria mou kai ante stis gitonies , thn arpaksa thn pounta kai thn otitida.
se filw kai allh mia euxaristw