Monkey see, monkey do

Πριν αρκετα χρονια, οταν ειχα πρωτοερθει στην Αμερικη, σαν καθε σωστη Ελληνιδα που σεβεται τον εαυτο της ειχα απαυδισει σε σημειο εξοργισμου με την τηλεοπτικη ενημερωση. Την εβρισκα απαραδεκτα ελλιπη, προκατειλημμενη και περιορισμενη.
Απορουσα και αγανακτουσα η Ευρωπαια, πως ειναι δυνατον να μην ενημερωνεται ο κοσμος περισσοτερο για τα παγκοσμια γεγονοτα.
Πως ειναι δυνατον να αφιερωνουν τοση ωρα σε τοπικα νεα και γιατι η διεθνης επικαιροτητα να ειναι σε δευτερη μοιρα και να περναει απο διαφορα φιλτρα.
Ετσι καποια στιγμη αγορασα και εγκατεστησα μια δορυφορικη κεραια για να παρακολουθω κι εγω νεα της προκοπης.
Ομολογω οτι στην αρχη ημουνα αρκετα ευχαριστημενη. Εκτος απο τις καθαρα ελληνικες ειδησεις, οι παγκοσμια καλυψη ηταν σαφως εκτενεστερη και πιο εμπεριστατωμενη.
Ομως..
Περασαν τα χρονια κι εκεινο που παρακολουθω σημερα ειναι ο απολυτος εξευτελισμος των ειδησεων με μηδαμινη, σχεδον ανυπαρκτη παγκοσμια καλυψη.
Πριν απο ενα χρονο ειχα καλυψη απο 4 ελληνικους τηλεοπτικους σταθμους (ΕΡΤ, ΑΝΤ1, ΑΛΤΕΡ, ΜΕΓΚΑ). Περσυ οι δυο τελευταιοι αλλαξαν δορυφορο εκπομπης και για τεχνικους λογους δεν μπορεσα να βαλω και δευτερη αντεννα.
Η επρεπε να κοψω τις λευκες μου η να βλεπω την Ολγα Τρεμη και το Νικο Χατζηνικολαου.
Ετσι εμεινα μονο με δυο καναλια. Ενα κρατικο που εχει χαλασει κι αυτο στην πορεια, κι ενα ιδιωτικο με μονη εγνοια την ακροαματικοτητα.
Κι εκεινα που καποτε κι εγω και πολλοι αλλοι κοροιδευαμε, εγιναν μπουμερανγκ με το χειροτερο δυνατο τροπο.
Το κεντρικο δελτιο ειδησεων εχει μετατραπει σε συζητηση πεντε ατομων, που μεταμορφωνονται -αναλογα με τη ζητηση- σε ντεντεκτβ, ιατροδικαστες, δημοσιους κατηγορους, λαγωνικα, που μιλανε ολοι μαζι, δεν επιτρεπουν να θιγει το λειτουργημα τους, και μονο τυροπιττες δεν εχουν φερει ακομα να τρωνε στα παραθυρα.
Σαραντα λεπτα με το ρολοι αφιερωμενα σε φλεγοντα θεματα για το ποιος ειναι ο κομιστης και ποιος ο παραληπτης, και η ουσια για την σαθροτητα καλυπτεται παντα κατω απο την ομπρελλα της δεοντολογιας.
Το καρε-καρε μας μαρανε.
Στο τεσσερακοστο λεπτο, μπορουμε να αναφερουμε οτι δολοφονηθηκε η Μπεναζιρ Μπουτο, η κατι ακομα πιο ενδιαφερον.
Κυριες και κυριοι, στο Εσκι Σεχιρ γαιδαρος επεσε σε χαντακι και οι ντοποι προσπαθησαν να τον σωσουν (πραγματικο). Οι καμερες της παγκοσμιας επικαιροτητας εστιασμενοι σε ενα γαιδαρο στην Τουρκια.
Η παγκοσμια οικονομια παει τοσο καλα ωστε εχουμε περιθωρια να ασχοληθουμε με χαριτωμενα και περιεργα θεματακια.
Γιναμε μιμητες λοιπον των οσων μια φορα κι ενα καιρο ολοι κοροιδευαμε και μαλιστα τους ξεπερασαμε.
Πριν συνεχισω θελω να αναφερω οτι η πρωινη εκπομπη της ΕΡΤ με τον Λυριτζη και τον Οικονομου ειναι ισως η μονη ωρα που ακομα ευχαριστιεμει και απολαμβανω στην δορυφορικη τηλεοραση. Βαρεθηκα και το αγανακτισμενο υφακι μερικων μερικων.

Ομως κοροιδευαμε και την υποθεση Κλιντον και Λεβινσκι. Και να που τωρα βουτηχτηκαμε ως τα μπουνια σε ροζ λεπτομερειες και μας κοροιδευουν αλλοι. Και χαριτολογουμε με το καινουργιο αστειακι "σκυψε λιγο πιο κατω βρε κοπελλα μου να σε διορισω" Και καλα, δεν εχω προβλημα με την χιουμοριστικη αντιδραση του κοσμου γιατι κι εγω γελασα, αλλου ειναι το προβλημα μου.
Μια ζωη κοροιδευουμε τις αμερικανιες, και μετα τις μιμουμαστε με το χειροτερο τροπο.
Αυτο με ενοχλει.
Και οτι ο Ρομπερτο Καβαλι μιμιθηκε τη διχρωμια του μπλογκ μου και λανσαρει τα δικα μου χρωματα στην ανοιξιατικη συλλογη του.
Αει σιχτιρ πια μαιμουδες!

Σας φιλω γλυκα.