παγος

Βγαινω κατα τις πεντε και δεκα απο το γραφειο ανυποψιαστη.
Βρισκω μισο δαχτυλο παγο πανω στο παρμπριζ.
Μου πηρε μιση ωρα να καθαρισω τα τζαμια
Με επιασε μυρμηρια με τη σκεψη πως θαναι οι δρομοι.
Οταν πατιουνται δεν παγωνουν.. προσπαθω να παρηγορηθω.
Αλλα η κινηση σημειωτον.
Διαβαζω στις φωτεινες επιγραφες οτι ο 95 εχει καθυστερησεις.
Ακουω στο ραδιοφωνο οτι δεκαδες ατυχηματα εχουν κανει την κυκλοφορια μια κολαση.
Αποφασιζω να αλλαξω δρομο να μη παω απο μικρους δρομους φοβουμενη τον παγο.
Μενω στο φρηγουεη.
Σχεδον καθομαι.
Ολη τη διαδρομη με το ποδι στο φρενο.
Κατι ηλιθια μα τελειως ηλιθια σπορτς γιουτιλιτυ σπιναρουν στη βοηθιτηκη λωριδα.
Το κερατο μου.
Ειδα αυτοκινητα στο χαντακι.
Οι σειρηνες δε σταματαγαν.
Μου πηρε 3 ωρες να φτασω σπιτι.
Ο δρομος μου γυαλι.
Ταχυτητα στο 1 και προβολεις.
Ευτυχως κατεβαινα μονη.
Φτανω στο ντραιβγουεη και στριβω μεσα.
ΠΑΓΟΣ
Δεν μπορω με τιποτα να βαλω το αυτοκινητο μεσα.
Γλυστραω.
Με λιγη προσπαθεια σιγα σιγα ειμαι μεσα.
Τραβαω το χειροφρενο και προσπαθω να χαλαρωσω.
Μπαινω σπιτι και βρισκω δεκαδες μυνηματα απο τα παιδια.
Εφτασες μαμα;
Παρε τηλεφωνο.
Μωρα μου!


Δεν το ειχα υποψιαστει.
Με διελυσε.



Φιλια ον δε ροκς!