Λιγο απ' ολα

Ετοιμαστηκα, και περιμενω.
Περιμενω τους αντρες που βγηκαν να πανε να χαζεψουν κατι κομπιουτερς.
Θα παμε σε ενα παραδοσιακο αμερικανικο για μπαρμπεκιου αποψε,
αχ μπυρονια που θα τσακισω!
Μου χρειαζεται λιγο να χαλαρωσω.

Ξυπναω νωρις το πρωι και κανω τον τηλεφωνικο μαραθωνιο με τη μαμα στην Αθηνα,
τη Σαββατιατικη μας επισκεψη.
Σημερα μου φιαχνει το μενου της Καθαρης Δευτερας.
Οχι πως δε το ειχα φιαξει, αλλα δε της χαλαω χατηρι, θελω να αισθανεται οτι ειναι κοντα μου κι ας μην ειναι.
Εξω εχει ομιχλη και συννεφια.
Και μεσα εχει νυστα, δηλαδη πολυ μεσα.

Χτες βραδυ ηρθαμε αργα.
Αφηνουμε το φιλο μας στο ξενοδοχειο του,
και κολλαμε μια ωρα επι πλεον στο δακτυλιο, γιατι εχει γινει ενα δυστυχημα με τη βροχη και εχουν κλεισει ολες οι λωριδες μεχρι να ερθουν τα ασθενοφορα και οι γερανοι να μαζεψουν τα ασυμαζευτα.
Σουπα εγιναν 4 αυτοκινητα.

Μετα το τηλεφωνημα βγαινω να ψωνισω τα καθαροδευτεριατικα. Οδηγω περιπου μιση ωρα για να παω σε ενα μαγαζι που εχει φρεσκα οικολογικα λαχανικα και φρουτα.
Δεν παιρνω τον δακτυλιο, αρκετα με ταλαιπωρει καθε μερα. Ασε που βρεχει.
Παιρνω τους "πισω δρομους" . Λιγο μεγαλυτερη αποσταση αλλα περνα μεσα απο δασος, απο φαρμες και ειναι πολυ Σαββατοκυριακατικη διαδρομη, ηρεμη και ομορφη.
Λυπαμαι που ξεχασα να παρω τη φωτογραφικη μηχανη μαζι μου, βρεχει ασταματητα, η γκριζιλα ειναι απιστευτη.
Οσο οδηγω προς τα δυτικα, τοσο η βροχη δυναμωνει.
Στα πλαγια των δρομων εχουν σχηματιστει ρυακια.

Φορτωνω το αυτοκινητο με νοστιμιες, τραγανα μηλαρακια, ζουμερα πορτοκαλια, μυδια για αυριο και μια γλαστρα με φρεζες κιτρινες που μοσχοβολανε. Θα με μεθυσει η μυρωδια σε ολο το δρομο της επιστροφης.

Κανω μια βολτα στα γυρω μαγαζια για να ξεδωσω. Μπαινω σε ενα αρωματοπωλειο. Σκεφτομαι για αλλη μια φορα, ποσα αρωματα εχουν κυκλοφορησει. Καθε μοδιστρος, καθε σταρ εχει λανσαρει το δικο του αρωμα. Και θεωρητικα μπορει καποιος να κανει απειρους συνδιασμους στα βασικα στοιχεια κατασκευης αρωματων, αλλα καπου εξαντλειται ο συνδιασμος. Καποτε μπορουσα με βεβαιοτητα να πω τι αρωμα φοραει καποιος. Τωρα πια οχι. Δοκιμαζω το καινουργιο Lamb της Gwen Stefani. Καλο και δροσερο ειναι αλλα κατι μου θυμιζει. Οι μοναδικες μυρωδιες κοντευουν να εκλειψουν



Κι ετσι παρφουμαρισμενη, παιρνω το δρομο της επιστροφης με τη φρεζια να καθεται στη θεση του συνοδηγου.

Ανασκουμπωνομαι και ετοιμαζω μερικα νηστησιμα. Βραζω τις γαριδες, ετοιμαζω την ταραμοσαλατα και τον χαλβα της Ρηνας. Θα τα φερω καποια στιγμη και στην ταβολα.

Εν τω μεταξυ οχι μονο σταματησε η βροχη, αλλα εχει ενα ηλιο εκτυφλωτικο. Και ζεστανε απιστευτα. Φωτογραφιζω το willow που εχει ανθισει. Τα λουλουδακια του ειναι μικρα και χνουδωτα. Ξερω οτι δεν κρατανε πολυ.

Σε μιση ωρα κρυβεται ο ηλιος πισω απο τα συννεφα και πιανει αερικο. Απελπιστικα δυνατο. Κλεινω τα παντα. Μολις προλαβα. Ριχνει ενα χαλαζι απροσμενο. Μονο για 5 λεπτα. Το κακο σταματα και ξαναβγαινει ο ηλιος. Η θερμοκρασια πεφτει αποτομα τουλαχιστο δεκα βαθμους. Σκεφτομαι οτι αν το βραδυ ριξει καμμια νιφαδα, οπως εχει προβλεφθει, θα τα εχουμε δει ολα σημερα απο τον αλητη καιρο.

Ξαπλωνω λιγο στον καναπε και με παιρνει ενας γλυκος υπνος.
Με ξυπναει το κουδουνι.
Το φιλαρακι μας ηρθε. Φιαχνουμε καφε και κουβεντιαζουμε. Οι αντρες αποφασιζουν οτι θελουν να δουν κατι κομπιουτερς. Εξαφανιζονται.

Καπου εδω ηρθα.

Ελπιζω να εμφανιστουν συντομα, πεινασα κιλας. Κλικ PUBLISH POST.

Φιλακια του Σαββατου.